Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #144

54 Ο Μανώλης Μιτάκης είναι φαρμακοποιός, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Εθνοφαρμακολογίας, emitak@otenet.gr Η φαρμακευτική του φαρμακείου ήταν εδώ και πολλά χρόνια ένα παιδί χωρίς πατρότητα, και μάλιστα κόρη. Παιδί, γιατί πολλοί θεωρούσαν ότι μετά το θάνατο του εργαστηρίου του φαρμακείου, οι φαρμακοποιοί ασκούσαν το ευκολότερο επάγγελμα του κόσμου. Κόρη, διότι στα παραμύθια που της έλεγαν ο καβαλάρης με το άσπρο πουκάμισο και το μαύρο άλογο ήταν άνδρας και λεγόταν Γιατρός. Και χωρίς πατρότητα, επειδή οι πατέρες της, οι ακαδημαϊκοί μας, είτε δεν ασχολήθηκαν όσο έπρεπε είτε κατά καιρούς πήραν θέσεις που δεν ευνόησαν τη φαρμακευτική του φαρμακείου. του Μανώλη Μιτάκη Το τελευταίο διάστημα κάτι κινείται. Κάτι πάει να αλλάξει. Την αρχή έκανε η Ελληνική Φαρμακευτική Εταιρεία (Ε.Φ.Ε.), με την επίσημη θέση που πήρε (την οποία ανακοίνωσε σε κοινή συνέντευξη τύπου με Π.Φ.Σ. και Ε.Ο.Φ.) κατά της μεταφοράς Μ.Υ.ΣΥ.ΦΑ. στα σουπερμάρκετ. Επιτέλους κάποιος opinion leader παρενέβη! Η άποψή μου είναι ότι οι ακαδημαϊκοί των φαρμακευτικών σχολών θα μπορούσαν να υποστηρίξουν τη φαρμακευτική του φαρμακείου και ότι η φαρμακευτική του φαρμα- κείου έχει ιδιαίτερη ανάγκη από τις πλάτες της ακα- δημαϊκής φαρμακευτικής. Η ανάγκη αυτή καταγράφεται σε 4 άξονες:  Στήριξη της «στατιστικής» και «κλινικής» φαρμακευ- τικής: Δεν μπορεί ο κάθε πικραμένος να παρουσιάζει «μελέτες» που δεν έχουν εφαρμοστεί σε περιβάλλον φαρμακείου και δεν έχουν δεχτεί ακαδημαϊκή επίβλεψη. Όχι άλλα μαθήματα επικοινωνίας σε ασθενείς από (γενικούς και αορίστους) μαρκετίστες. Οι φαρμακευτικές σχολές διαθέτουν και φαρμακευτικό μάρκετινγκ και φαρμακο-οικονομία.  Στήριξη της φαρμακευτικής φροντίδας: Δεν μπορεί τα σεμινάρια προς φαρμακοποιούς να αποσκοπούν στο να φέρουν τον πελάτη-ασθενή στο ιατρείο του γιατρού. Η συμβουλευτική φαρμακευτική και η φαρμακευτική φρο- ντίδα πρέπει να θεσμοθετηθούν νομικά. Και αυτό απαιτεί από τους ακαδημαϊκούς να «βάλουν πλάτη».  Στήριξη και ανάπτυξη της φυτοθεραπείας: Οι έμποροι ξέρουν μόνο από βιταμίνες. Αυτές θα «κλέψουν». Δεν ξέρουν από φυτοθεραπεία. Αυτή θέλει γνώσεις, φροντίδα και χρόνο. Αντίθετα ο φαρμακοποιός μπορεί. Αρκεί κά- ποιος να τον βοηθήσει να συντηρήσει τις γνώσεις του.  Στήριξη του εργαστηρίου του φαρμακείου: Αντί να διατυμπανίζουμε ότι δεν φτιάχνονται σωστά φάρμακα στο εργαστήριο του φαρμακείου, θα ήταν καλό κάποιος να μεταφέρει τεχνογνωσία στο πώς σε άλλες χώρες τα εργαστήρια των φαρμακείων εξακολουθούν και ποιούν φάρμακα. Όργανα, υλικά και σκεύη. Αλλά και ολίγη πλάτη. Καλύτερη εποχή για να βρει η Φαρμακευτική την πατρότητά της δεν θα ξαναϋπάρξει. Το ίδιο ισχύει και για την ακα- δημαϊκή φαρμακευτική που βλέπει άλλες επιστήμες-έδρες- τομείς-τμήματα-σχολές να ασχολούνται όλες –μα όλες– με το φάρμακο. Αν δεν παρέμβει, τότε, όταν θα ρωτάει τη δική της Πυθία για το μέλλον της ως επιστήμης στην Ελλάδα, θα παίρνει πλέον τη γνωστή απάντηση που συνιστά και τον τίτλο του εν λόγω άρθρου. Είπατε τω Βασιλεί % % 9 ± 4 # ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΥ / ΑΠΟΨΕΙΣ