Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #144

% % 9 ± 4 # ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΥ / ΑΠΟΨΕΙΣ Είναι αρκετοί αυτοί που πι- στεύουν ότι οι κρίσεις έχουν εξαγνιστικό χαρακτήρα και ωθούν σε ένα καλύτερο μέλλον. Θα ήταν αρκετά παρήγορο αυτό αν ανταποκρινόταν και στην πραγματικότητα, αλλά δυστυχώς δεν επιβεβαιώνεται κάτι τέτοιο. του Λευτέρη Μαρίνου Αντίθετα από την αλλαγή πορείας προς ένα καλύτερο μέλλον που προβλέπει ο παραπάνω ισχυρισμός, αυτό που παρατηρείται είναι η σχεδόν καθολική επικράτηση των αρχών που θεωρούνται υπεύθυνες για αυτήν την κρίση. Τα μέτρα και οι ρυθμίσεις που επιβάλλουν οι ελεύθερες αγορές, αντί να μας λυτρώνουν, μας οδηγούν βαθύτερα στην οικονομική κρίση, η οποία είναι η μεγαλύτερη παγκόσμια οικονομική ύφεση μετά το μεγάλο κραχ του 1929. Παράλληλα επίθεση δέχονται οι ρυθμίσεις που έχουν τη δυνατότητα να περιορίσουν τις εγγενείς ατέλειες και ανεπάρκειες των αγορών και να οδηγήσουν σε ένα ευοίωνο μέλλον. Ο δικός μας επαγγελματικός τομέας δεν αποτελεί εξαίρεση. Η παραμόρφωση όμως που θα επιφέρει στο φαρμακευτικό σώμα ο απορρυθμιστικός πυρετός, με το βίαιο υποβιβασμό του φαρμάκου από θεραπευτικό μέσο σε καταναλωτικό αγαθό, θα δημιουργήσει δυσλειτουργίες που δεν είναι απίθανο να εξελιχτούν σε ουσιαστικές αναπηρίες του συστήματος υγείας. Η διάθεση των φαρμάκων από άλλα κανάλια διανομής δεν αναμένεται μόνο να επιδεινώσει το επίπεδο της δημόσιας υγείας, οδηγώντας σε υψηλά επίπεδα τη φαρμακοεπαγόμενη νοσηρότητα, αλλά θα επιφέρει άλλη μια σοβαρή στρέβλωση: Θα μεταφέρει λάθος μήνυμα στους συντελεστές της αγοράς φαρμάκου. Αντί να τους κατευθύνει στην καινοτομία της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας που την έχει ανάγκη –δημιουργώντας υπηρεσίες στο πλαίσιο της φαρμακευτικής φροντίδας, για τις οποίες προσπαθεί αποκλειστικά ο φαρμακευτικός τομέας–, η λογική των απορρυθμίσεων αποφασίζει να στερήσει πόρους από εκεί όπου η καινοτομία μπορεί να παραχθεί. Τους πόρους τους μεταφέρει –ως επιβράβευση της πολιτικής επιρροής που ακολουθεί την οικονομική ισχύ– στις υπεραγορές λιανικής πώλησης. Υπεραγορές οι οποίες ούτε ενδιαφέρονται αλλά ούτε αναμένεται να προσπαθήσουν ποτέ να βελτιώσουν το επίπεδο της δημόσιας υγείας. Το να απεκδύεται το κράτος τη βασική φροντίδα του συντονισμού των συντελεστών της αγοράς προς την επίτευξη των στόχων που εξυπηρετούν καλύτερα τη δημόσια υγεία, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτελεί μια σώφρονα στρατηγική και σίγουρα δεν προοιωνίζει ένα καλύτερο μέλλον. Ο Λευτέρης Μαρίνος είναι M.Sc. φαρμακοποιός, μέλος του Φ.Σ. Αττικής, elmarinos@gmail.com 52 ΟΔΗΓΟΥΜΑΣΤΕ σε ανάπηρο σύστημα υγείας