Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #144

31 Η μελέτη αποκάλυψε ότι υπήρχαν διάφοροι τύποι υπηρεσιών που τα φαρμακεία παρέχουν στους πολίτες και ότι η χρηματοδότηση αυτών των υπηρεσιών ποικίλλει ανάμεσα στις χώρες. Οι πλέον συνήθεις υπηρεσίες αφορούσαν την επανεξέταση της φαρμακευτικής θεραπείας, την αναζήτηση και ανίχνευση περιστατικών σχετικά με συγκεκριμένους στόχους υγείας (π.χ. παχύσαρκοι ασθενείς σε μια περιοχή), καθώς και προγράμματα διακοπής καπνίσματος. Επίσης οι πλέον συχνές υπηρεσίες που συνδέονταν με τη χορήγηση των φαρμάκων στους ασθενείς ήταν: η υποκατάσταση φαρμάκων με γενόσημα, οι συμβουλές σχετικά με τη χρήση των φαρμάκων και η χορήγηση φαρμάκων υπό μορφή δόσεων (dose dispensing). Το σύστημα χορήγησης φαρμάκων υπό μορφή δόσεων αφορά τη δυνατότητα ενός φαρμακοποιού/φαρμακείου της κοινότητας να τοποθετεί ένα ή περισσότερα φάρμακα σε έναν περιέκτη δόσεων, που μπορεί να έχει μία ή περισσότερες δόσεις, ενός ή περισσότερων φαρμάκων που συνθέτουν τη θεραπευτική αγωγή ενός ασθενούς και να τα χορηγεί στον ασθενή. Στη Δανία για παράδειγμα όλα τα φαρμακεία της κοινότητας έχουν τη δυνατότητα να παρέχουν φάρμακα υπό τη μορφή καθορισμένων δοσο- λογικών σχημάτων προς τους ασθενείς τους. Τέλος, η ανάλυση κατέληξε σε ορισμένα συμπεράσματα ανά- μεσα στα οποία καταγράφουμε τα βασικότερα:  Τα σημαντικότερα κίνητρα που καθοδηγούν τις πολιτικές γύρω από το φάρμακο, σχετίζονται με την οικονομική διάσταση του θέματος φάρμακο, τις επαγγελματικές οργανώσεις των φαρμακοποιών και την πολιτική.  Αντίθετα οι ανάγκες εστιάζουν κυρίως σε θέματα επαγ- γελματισμού στην υγεία και στενότερης συνεργασίας ανάμεσα στους υγειονομικούς, στη μεγαλύτερη εμπλοκή στα προγράμματα της δημόσιας υγείας και σε ένα ολοκλη- ρωμένο ρυθμιστικό πλαίσιο που θα ενσωματώνει τα φαρ- μακεία στα συστήματα υγείας.  Η απορρύθμιση της αγοράς των φαρμακείων οδηγούσε ένα μεγάλο αριθμό φαρμακείων να δουλεύει περισσότερες ώρες στις μεγάλες πόλεις αλλά όχι στις αντίστοιχες αγροτικές περιοχές.  Σε μια σειρά από χώρες, περιορισμοί που απορρυθμίζουν τη χωροταξική κατανομή των φαρμακείων, οδήγησαν στη συγκέντρωση περισσότερων φαρμακείων στις μητροπολιτικές περιοχές, σε σύγκριση με τις αγροτικές, δημιουργώντας έτσι προβλήματα στην πρόσβαση των πολιτών στα φάρμακα και στις παρεχόμενες υπηρεσίες του φαρμακείου. Οι παραπάνω επισημάνσεις καθώς και τα αποτελέσματα της πολύ μεγάλης έρευνας-μελέτης του Παγκόσμιου Οργα- νισμού Υγείας (ΠΟΥ) δείχνουν ότι πίσω από τα μέτρα που λαμβάνονται για το φαρμακείο κρύβονται πολιτικές που έχουν ως στόχο να ομογενοποιήσουν, προς την κατεύθυνση της απορρύθμισης, όλα τα φαρμακεία που λειτουργούν στην Ευρώπη. Έτσι θα εκλείψουν και οι διαφορές αλλά θα μεγαλώσουν οι ανισότητες, κάτι που φαίνεται ότι δεν ανησυχεί ιδιαίτερα τους εμπνευστές αυτών των πολιτικών. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων βασίστηκε στους 4 ρόλους των φαρμακοποιών, έτσι όπως αυτοί ορίζονται από τα στάνταρντ της Ορθής Φαρμακευτικής Πρακτικής [Good Pharmacy Practice (GPP)], οι οποίοι είναι: Ρόλος 1 Προετοιμασία, απόκτηση, αποθήκευση, διασφάλιση, διαχείριση, χορήγηση, διανομή και διάθεση φαρμακευτικών προϊόντων. Ρόλος 2 Παροχή αποτελεσματικών υπηρεσιών διαχείρισης της φαρμακευτικής θεραπείας. Ρόλος 3 Διατήρηση και βελτίωση της επαγγελματικής απόδοσης. Ρόλος 4 Συνεισφορά στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας του Συστήματος Υγείας και της Δημόσιας Υγείας. Παραδοσιακό φαρμακείο στη Βαρκελώνη της Ισπανίας / Ο Δημήτρης Πανταζής είναι φαρμακοποιός, MBA, dpantazis@doto.gr