Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #143

76 Ο όρος «άνοια» αναφέρεται σε ένα σύνολο συμπτωμάτων που παρουσιάζουν άτομα με νοσήματα που καταστρέφουν τα εγκεφαλικά κύτταρα. Τα συμπτώματα της άνοιας αφορούν αρχικά την απώλεια της μνήμης και σταδιακά τη διαταραχή των υπόλοιπων νοητικών λειτουργιών: του λόγου, της προσοχής, της συγκέντρωσης, της κρίσης. Αποτέλεσμα αυτής της παθολογικής διεργασίας είναι η βαθμιαία και αργή επιδείνωση της ικανότητας του ατόμου να λειτουργεί αυτόνομα και ικανοποιητικά στην καθημερινή ζωή και τελικά η πλήρης αποδιοργάνωση της προσωπικότητάς του. Σε προχωρημένο στάδιο, οι ανοϊκοί ασθενείς έχουν απολέσει όχι μόνο την ανεξαρτησία και την αυτονομία τους αλλά και την ταυτότητα του εαυτού τους καθώς και τους διαφορετικούς ρόλους τους μέσα στην οικογένεια και το κοινωνικό σύνολο. Σε οποιοδήποτε στάδιο και με οποιαδήποτε μορφή, η άνοια είναι μια ασθένεια από την οποία μαζί με τον ασθενή πάσχει και όλη η οικογένεια. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι ανοϊκοί ασθενείς φροντίζονται στο σπίτι από τα μέλη των οικογενειών τους, συζύγους, παιδιά και αδέλφια. Η οικογένεια φαίνεται ότι διατηρεί την ευθύνη της φροντίδας των ασθενών, ακόμη και όταν υπάρχουν επαγγελματίες βοηθοί στο σπίτι ή οι ασθενείς νοσηλεύονται σε ξενώνες ή ιδρύματα. Οι απαιτήσεις της φροντίδας των ανοϊκών ασθενών όμως είναι εξαιρετικά υψηλές και σταδιακά, καθώς η εκφυλιστική πορεία της νόσου εξελίσσεται, γίνονται όλο και υψηλότερες. Εξαιτίας της νόσου, οι φροντιστές αισθάνονται ότι έχουν χάσει το σύντροφό τους, το γονέα τους ή τον αδελφό τους, βιώνουν δηλαδή ασθενών με άνοια της Xριστίνας Κ. Σιδέρη Υ Γ Ι Ω Σ Σ Κ Ε Π Τ Ο Μ Ε Ν Ο Ι Στηρίζοντας τους φροντιστές