Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #140

Και τελικά πήγαν καλά οι παραστάσεις. Πολύ καλά, το θέατρο ήταν γεμάτο. Μόνο που φοβό- μαστε ότι οι παραστάσεις οι έξι παραστάσεις που παί- χτηκαν ήταν λίγες και δεν κατάφεραν να το δουν όσοι θα θέλανε. Γι’ αυτό υπάρχει μια σκέψη να κάνουμε κά- ποιες ακόμη παραστάσεις τον Οκτώβριο. Θα δούμε… Σε «παίδεψε» ο ρόλος σου; Θα έλεγα ότι τον αφομοίωσα γρήγορα, αλλά βέβαια για να τον αποδώσεις όπως πρέπει, μέχρι να φτάσεις δηλα- δή να πάρεις το «μπράβο» της Τόνιας, θέλει πολύ κόπο. Η αλήθεια είναι πως κάθε φορά που διάβαζα το έργο —γιατί δεν σταμάτησα ποτέ να το διαβάζω— ανακά- λυπτα και κάτι άλλο που δεν είχα δει πριν, μια ατάκα π.χ. που για να ειπωθεί σωστά έπρεπε η σκηνή πριν να παιχτεί κάπως διαφορετικά. Γι’ αυτό ένα έργο πρέπει να το διαβάζεις συνεχώς, να μη σταματάς να το διαβά- ζεις μέχρι να ανέβει. Πώς βιώνεις τελικά τη διαδικασία της παράστασης, του ανεβάσματος του έργου; Α, είναι πολύ όμορφο. Και μάλιστα πιο όμορφο από το χειροκρότημα είναι αυτό που βλέπεις στο τέλος στα πρόσωπά τους, όταν σε χαιρετάνε, ότι έχουν ευχαρι- στηθεί αυτό που είδαν —εγώ τουλάχιστον έχω πολύ μεγάλος άγχος να το δω αυτό στα μάτια τους. Και σί- γουρα —για όλους μας ισχύει αυτό— ψάχνουμε όταν τελειώνουμε να δούμε αν η Τόνια είναι ικανοποιημένη. Και βέβαια αν είναι, επειδή είναι πολύ απαιτητική, είμα- στε ήσυχοι ότι το αποτέλεσμα ήταν αυτό που θέλαμε. Θα μπορούσες να εξετάσεις μια πιο επαγγελματική ενασχόληση με το θέατρο; Μάλλον όχι, έχω ένα φαρμακείο που με χρειάζεται. Άλλωστε αυτό που κάνω τώρα με γεμίζει 100%. Νομί- ζω ότι κάποια πράγματα ίσως όταν τα κάνεις ερασιτε- χνικά είναι και πιο όμορφα. Και το κάνεις γιατί το θες, δεν περιμένεις κάτι απ’ αυτό, εσύ δίνεις συνέχεια, χωρίς να σου δίνει τίποτα, παρά μόνο τη χαρά ότι το κατάφερες. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι κι εγώ δεν βλέπω αυτή την ιστορία καθαρά ερασιτεχνικά, με την έννοια ότι θέλω όλα να γίνονται όσο το δυνατόν καλύτερα. Πάντως τα σχόλια για την παράσταση αφορού- σαν ακριβώς το ότι ξεπερνούσε το ερασιτεχνικό επίπεδο. Αυτό για μας είναι επιτυχία. Είναι αυτό που περιμέ- νουμε να ακούσουμε, σε όποιο ποσοστό ισχύει στην πραγματικότητα · και γι' αυτό θα ήθελα να ευχαριστή- σω τη φίλη πια Τόνια Μάνεση. Υπάρχει κάτι που αισθάνεσαι ότι «λείπει» από την ομάδα; Η αλήθεια είναι ότι χρειαζόμαστε περισσότερη βοή- θεια από τους ίδιους τους φαρμακοποιούς και τους συλλόγους. Θα ‘πρεπε όλη αυτή την προσπάθεια να την αγκαλιάσουν περισσότερο —πρέπει να πω βέβαια ότι έχει υπάρξει πολύ σημαντική η βοήθεια που από την πρώτη στιγμή μας προσέφερε ο σύλλογος του Πειραιά. Χρειαζόμαστε λοιπόν νέο δυναμικό στη θεα- τρική ομάδα, καινούργιους ανθρώπους, να μη βαρεθεί ο κόσμος να μας βλέπει τους ίδιους και τους ίδιους. Άλλωστε σχεδιάζουμε η επόμενη παράστασή μας να είναι ο «Θείος Βάνιας» του Τσέχωφ, ένα κλασικό έργο, που θα είναι σίγουρα πρόκληση για όσους θα συμμετάσχουμε. Περιμένουμε λοιπόν ακόμη καλύτε- ρες στιγμές!  óõíÝíôåõîç 100 Με όλο το θίασο της παράστασης «Όλα στον κήπο» Με τον Αρσένη Αθανασίου (αριστερά) και το Δαμιανό Γκύζη (δεξιά) στην παράσταση «Όλα στον κήπο» Με τον Αρσένη Αθανασίου στην παράσταση «Οι εκατομμυριούχοι της Νάπολης» Με το Γιώργο Παπαδημητρίου στην παράσταση «Όλα στον κήπο»