Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #139

ó÷üëéá 12 Ο κακός μονοψωνιστής Αργύρης Αργυρόπουλος Πώς πυροδοτείται η αλλαγή Γιάννης Δαγρές Έχει κανείς μας αναρωτηθεί πώς γίνεται και, ενώ σαν κλάδος ξεχειλίζουμε από ιδέες, δεν ξεχειλίζουμε από ανά- λογες εποικοδομητικές δράσεις; Οι λόγοι είναι παραπάνω από ένας. Πρώτον η συνήθεια και ο φόβος απώλειάς της. Κάθε νέο ενθουσιάζει αλλά και τρομάζει. Πολύ φυσιολογικό στον ανθρώπινο ψυχισμό. Δεύτερον ο εφησυχασμός. Όλα στη φύση έρχονται σε ζευγάρια, κι έτσι η μεγάλη ανησυχία συχνά δεν κινητοποιεί μόνη της σε δράση. Αντισταθμίζεται από έναν εφησυχασμό που γεννιέται στο μυαλό σαν φυσικός μηχανισμός άμυνας για να μας προστατεύσει από την εμφάνιση συναισθημάτων πανικού και απόγνωσης, αλλά με τίμημα την εξώθηση σε αδράνεια. Τρίτον η νοσταλγία. Η θύμηση παλιότερων θετικών καταστάσεων μας γεμίζει αντανακλαστικά με ένα αίσθημα αδικίας, ανεξάρτητα με το αν φταίμε ή όχι για την απώλεια, και αυτό μας εξωθεί στην αναζήτηση αποκατάστασης και όχι στην αναζήτηση προσαρμογής. Αυτές είναι οι πρώτες φυσιολογικές αντιδράσεις ενός ανθρώπου, όμως δυστυχώς στους περισσότερους από εμάς παραμένουν και στη συνέχεια. Η λύση εδώ είναι μόνο μία: η προσδοκία, ένα μπόλιασμα δηλαδή θετικών συναισθη- μάτων και προοπτικών που προκαλούν ελπίδα σε δόση μεγαλύτερη από τα υπόλοιπα συναισθήματα. Διότι όπως σοφά διδάσκει η ψυχολογία που αξιοποιεί το marketing: όταν προτείνεις κάτι, για να το δεχτεί ο άλλος πρέπει να αναδεικνύεις τα ωφέλη από αυτό το κάτι και όχι αυτό το ίδιο. Αν μάλιστα αυτό το κάτι το έχουν υιοθετή- σει και άνθρωποι τους οποίους ο άλλος εμπιστεύεται, η πυροδότηση της αλλαγής είναι πλέον έτοιμη να επιτευχθεί. Ο Γιάννης Δαγρές είναι μέλος του Δ.Σ. του Φ.Σ. Αττικής Μαθήματα από την ελληνική και την κυπριακή κρίση Γιώργος Κουτέπας Η ελληνική κρίση το 2010 μας είχε διδάξει πως ακόμη και μια σειρά σημαντικών στρατηγικών πλεονεκτημάτων μπορούν να ακυρωθούν σε μια διαπραγμάτευση, όταν δεν υπάρχει η θέληση και το κουράγιο να ορθώσεις ανάστη- μα για να αποκομίσεις οφέλη και να προασπίσεις στόχους. Η κυπριακή κρίση, 3 χρόνια μετά, ήρθε να μας διδάξει ότι ακόμη και όταν υπάρχει η θέληση και το κουράγιο να ορθώσεις ανάστημα, αυτά δεν αρκούν αν δεν έχεις προε- τοιμάσει ισχυρές στρατηγικές επιλογές για να υποστηρίξεις τις θέσεις σου. Αποδείχθηκε πως οι διαπραγματεύσεις απαιτούν τόσο θέληση και φρόνημα όσο και ορθολογισμό, προετοιμασία, αξιοποίηση των δυνατών σημείων και των πλεονεκτημάτων. Γιατί, τελικά, τόσο η υποχωρητικότητα όσο και o υπερβάλλων ενθουσιασμός είχαν (δυστυ- χώς για τον ελληνικό λαό σε Ελλάδα και Κύπρο) το ίδιο αποτέλεσμα. Ο Γιώργος Κουτέπας είναι αντιπρόσωπος του Φ.Σ. Αττικής στον Π.Φ.Σ. Ο οργανισμός που συστάθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση και συγκέντρωσε στους κόλπους του τα μέχρι τότε υφιστάμενα ασφαλιστικά ταμεία γιγαντώθηκε απότομα κι απρόσεχτα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί τώρα να βρει σωστό βηματισμό. Συμπεριφέρεται σαν το χειρότερο πελάτη του φαρμακείου, εκείνον που όχι μόνο χρωστά πολλά και «ποιεί τη νήσσα», αλλά επιπλέον έχει μονίμως τις χειρότερες και περισσότερες απαιτήσεις. Συνήθως τέτοιους πελάτες θέλουμε πώς και πώς να τους ξεφορτωθούμε, αλλά εδώ δεν υπάρχει αυτή η επιλογή. Αναγνωρίζουμε σαφώς τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας, αλλά δεν μπορούμε να ανεχθούμε τέτοια συμπεριφορά από πλευράς διοίκησης του οργανισμού. Καταλαβαίνουμε πως τα οικονομι- κά του είναι ζορισμένα, όμως δεν βλέπουμε καμία προσπάθεια να διεκδικήσει και να εξασφαλίσει την ομα- λοποίηση των πληρωμών των προμηθευτών του. Αντ’ αυτού, νιώθουμε πως λίγο ενδιαφέρεται και μάλλον ρεμβάζει ανέμελα, σφυρίζοντας κλέφτικα. Δεν ξέρω τι θα ήταν καλύτερο στο ακραίο σημείο που είμαστε: να αλλάξει η διοίκηση του ΕΟΠΥΥ ή να σοβαρευτεί η υπάρχουσα; Ο Αργύρης Αργυρόπουλος είναι μέλος του Φ.Σ. Θεσσαλονίκης