Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #137

Η φαρμακευτική φροντίδα ασχολείται —ως επί το πλείστον— με τη διόρθω- ση των προβλημάτων που παρουσιάζονται στη φαρμακοθεραπεία. Αυτή είναι η κυριότερη συνεισφορά της στη θεραπευτική και γενικά στο σύστη- μα υγείας⋅ είναι μοναδική ως προς το ότι μπορεί να παρασχεθεί αποκλει- στικά από το φαρμακοποιό, βασιζόμενη στις ειδικές γνώσεις του για το φάρμακο και στην αμεσότητα της επαφής με τον ασθενή. Επιγραμματικά, θα παρουσιάζαμε τα φαρμακοθεραπευτικά προβλήματα (ΦΘΠ) ως: ΦΘΠ ένδειξης:  το φάρμακο δεν έχει ένδειξη (πάθηση),  υπάρχει ένδει- ξη χωρίς ανάλογη αγωγή, ΦΘΠ αποτελεσματικότητας:  το συγκεκριμένο φάρμακο δεν είναι αποτε- λεσματικό,  η δόση δεν είναι αρκετή, ΦΘΠ ασφάλειας:  το φάρμακο προκαλεί παρενέργειες στον ασθενή,  η δόση είναι υπερβολική και προκαλεί τοξικότητα, ΦΘΠ συμμόρφωσης:  ο ασθενής δεν μπορεί ή δεν θέλει να πάρει το φάρμακο. Εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε ότι επίκεντρο δεν είναι πλέον η συνταγή, αλλά ο ασθενής. Το σκεπτικό μας δηλαδή εστιάζεται στο τι μπορούμε να προσφέρουμε με τη χρήση των ειδικών γνώσεων που έχουμε, σε ένα συ- γκεκριμένο ασθενή, με συγκεκριμένα προβλήματα υγείας. Στο πανεπιστήμιο της Μινεσότα 1 , σε δείγμα 22.694 ασθενών κατά τη δι- άρκεια 50.142 συναντήσεων και σε βάθος 4,5 ετών (4/2006-9/2010) είχα- με την καταγραφή και επίλυση 88.556 ΦΘΠ. Αυτά αναλογούν σε 4 ΦΘΠ ανά ασθενή κατά μέσο όρο, με το 27% των ασθενών να έχει από 5 και πάνω, ενώ το 10% να φτάνει στα 10 ΦΘΠ και πάνω! Οι αριθμοί αυτοί κατα- δεικνύουν το βασικό κενό που καλύπτει η Φαρμακευτική Φροντίδα στην υγεία των ασθενών. Εδώ αξίζει να σημειωθεί και η αναλογία των ΦΘΠ που καταγράφηκε: το 34% αφορούσε, σε αντίθεση με τη γενική αίσθηση, πα- θήσεις που δεν είχαν αντιμετωπιστεί (ένδειξη χωρίς υπάρχουσα αγωγή), στο 23% η δόση του σκευάσματος ήταν πολύ χαμηλή (υποθεραπευτική), στο 14% η συμμόρφωση ήταν ελλιπής, στο 11% το φάρμακο παρουσίαζε παρενέργειες, ενώ τα υπόλοιπα ΦΘΠ είχαν μονοψήφια ποσοστά. Ας δούμε όμως ένα πραγματικό περιστατικό στο φαρμακείο: γυναίκα 65 ετών με ιστορικό καπνίσματος συνηθίζει να παίρνει αμβροξόλη παράλλη- λα με τα άλλα φάρμακά της (υπέρταση, κατάθλιψη, πονοκέφαλος). Όντας ΜΗ.ΣΥ.ΦΑ., δεν χρειάζεται συνταγή γιατρού και ως φαρμακοποιός δεν επι- κοινώνησα στο θέμα αυτό μαζί της, θεωρώντας πως το παίρνει για να καθα- ρίζει τα υπολείμματα του βήχα του καπνιστή. Δυστυχώς δεν θα μπορούσα να πέφτω περισσότερο έξω: ο από εξάμηνο επίμονος βήχας της ήταν σύ- μπτωμα καρκίνου του πνεύμονα που άργησε πολύ να διαγνωσθεί, με αποτέ- λεσμα η ασθενής να καταλήξει τον επόμενο μήνα από την διάγνωση. Η έλλειψη διασταύρωσης στοιχείων φαρμάκου και πάθησης και η ως εκ τούτου απουσία δραστικής αγωγής σε υπάρχουσες παθήσεις δεν είναι ένα θεωρητικό ή ανώδυνο πρόβλημα. Είναι μια μεγάλη ευθύνη στην καθημερι- νότητά μας στο φαρμακείο. Κάτι που ισχύει και για όλα τα υπόλοιπα ΦΘΠ.  Φαρμακοθεραπευτικά προβλήματα στο φαρμακείο κώστας περαντζάκης Επίκεντρο δεν είναι πλέον η συνταγή, αλλά ο ασθενής. Το σκεπτικό μας δηλαδή πρέπει να εστιάζεται στο τι μπορούμε να προσφέρουμε με τη χρήση των ειδικών γνώσεων που έχουμε, σε ένα συγκεκριμένο ασθενή, με συγκεκριμένα προβλήματα υγείας. Ο Κώστας Περαντζάκης είναι φαρμακοποιός M.Sc. Κλινικής Φαρμακευτικής, μέλος του Φ.Σ. Αττικής, cost.pera@gmail.com áðüøåéò 30 Μέρος πρώτο (συνεχίζεται…) 1 University of Minnesota, Medication Management Systems Inc., Assurance TM program, Professor Linda Strand, Robert Cipolle