Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #137

6 ΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΤΥΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΙΩΝ επίλογος (πότε θα γίνουν όλα αυτά και τι πρέπει να κάνουμε) Πρώτα απ’ όλα, απαιτείται ψυχραιμία και λογική. Το γεγονός πως οι εξελίξεις είναι ραγδαίες δεν πρέπει σε καμία πε- ρίπτωση να μας οδηγήσει σε βεβιασμένες κινήσεις. Δεν χρειάζεται ούτε υπερβολικός ενθουσιασμός ούτε υπερβο- λική αισιοδοξία. Η επιχειρηματικότητα είναι δύσκολη, η συνεργασία ακόμη πιο δύσκολη, και στην πραγματικότητα δεν είμαστε εξασκημένοι σε αυτή. Και οι διαδικασίες αυτές που έρχονται να αναπληρώσουν τα κενά τουλάχιστον μιας δεκαετίας δεν θα υλοποιηθούν ούτε εύκολα ούτε από μόνες τους. Το ότι θα διαβάσουμε μια επιχειρηματική πρόταση ή ότι παρευρεθούμε σε μια συνάντηση συναδέλφων, δεν σημαίνει ότι την επόμενη μέρα θα είμαστε μέλη ενός δικτύου φαρμακείων. Το ότι βρίσκονται άνθρωποι που περιγράφουν ωραίες ιδέες, δεν σημαίνει τίποτε από μόνο του. Ακόμη χειρότερα, τυχόν προσπάθειες εφαρμογής μπορεί να φυλλορροήσουν σε αρχικά στάδια, με μία ή δύο κοινές παραγγελίες, ένα εποχιακό φυλλάδιο, και τίποτα επιπλέον. Όσοι λοιπόν θεωρούν ότι αυτό το πλάνο είναι κάτι στο οποίο θα ήθελαν να συμμετάσχουν, θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να το πάρουν απόφαση. Να θεωρήσουν ότι είναι κομμάτι του φαρμακείου τους, ότι είναι υπεύθυνοι να συμμετέχουν με τον επαγγελματισμό και την ίδια συνέπεια που διαχειρίζονται το φαρμακείο τους και τους ασθε- νείς τους. Ιδανικά, ανά 15 ημέρες και το αργότερο σε μηναία βάση, θα πρέπει να αφιερώνουν π.χ. την Τετάρτη το απόγευμα για να συναντηθούν με τους συναδέλφους με τους οποίους θα συνεργάζονται. Να επανδρώσουν με ταχύτητα τις ομάδες που αναφέρθηκαν και να διαμορφώσουν πρόγραμμα με δράσεις, στόχους και αποτελέ- σματα. Πρέπει να αφιερώνονται τουλάχιστον 8 ώρες σε μηναία βάση για συναντήσεις της ομάδας, πέραν όσων προκύψουν για την εκτέλεση των δράσεων που έχουν προγραμματιστεί. Από μόνο του δεν θα γίνει τίποτα. Περιμένοντας κάποιες ισχυρές προσωπικότητες που υπάρχουν σε κάθε ομάδα να το κάνουν μόνες τους, πάλι δεν θα γίνει τίποτα. Με ανούσιες συγκρούσεις που έχουν ως στόχο την ανάδειξη αρ- χηγών και καθοδηγητών, πάλι δεν θα γίνει τίποτα. Όσοι διαλέξουν το δρόμο της συνεργασίας, θα πρέπει να πάρουν μια και καλή απόφαση ότι είναι μέλη ομάδας, ότι η συμμετοχή τους είναι αποδοτική όταν ωφελεί το σύνολο και όχι τον εαυτό τους. Και αυτό είναι μόνο η αρχή. Γιατί όταν θα αρχίσουν να υλοποιούνται οι συνεργασίες των ομάδων που προβλέπει το τμήμα 2.3, το κρισιμότερο στοιχείο για να λειτουργήσει θα είναι η εμπιστοσύνη. Όλοι έχουμε σκεφτεί ότι είμαστε μια αλυσίδα με 12.000 σημεία πώλησης και ότι είναι κρίμα που δεν συνεργαζόμα- στε, ώστε να είμαστε εμείς οι ισχυροί. Ας καταφέρουμε λοιπόν να φτάσουμε τα 1.000 (8,3% των σημείων πώλησης) και τότε ας συζητήσουμε ξανά πόση απόσταση θα έχουμε για να καλύψουμε το υπόλοιπο 91,7% των μοναχικών δρόμων. Θα είναι επιτυχία αν λειτουργήσουν αποτελεσματικά οι πρώτες οκτάδες ή δωδεκάδες φαρμακείων ∙ θα είναι επιτυχία αν συνάδελφοι που πιέζονται οικονομικά προχωρήσουν στη συστέγαση αντί για το κλείσιμο των φαρμακείων τους ∙ θα είναι επιτυχία όταν γίνει η πρώτη συνεργασία ομάδων μεταξύ τους ή αν τα συνεταιριστικά δίκτυα μπορέσουν να πετύχουν μια μεγάλης κλίμακας συνεργατική κίνηση που θα φτάσει με ταχύτητα να καλύψει αξιόλογο ποσοστό της αγοράς. Καλώς ή κακώς, αυτή είναι η αλήθεια, αυτή και η πρόκληση. Αν σας άρεσαν όσα διαβάσατε, βρείτε κάποιον να τα μοιραστείτε. Βρείτε τους ανθρώπους που θα εμπιστευόσα- σταν να ενώσετε τις τύχες σας σε μια κοινή προσπάθεια. Προσοχή όμως, γιατί δεν είναι ούτε για έναν καφέ, ούτε για μια εκδρομή. Είναι επαγγελματική δραστηριότητα. Θα δώσετε ένα κομμάτι από αυτό που θεωρείτε ατομικό με την ελπίδα να κερδίσετε πολλαπλασιαστικά κάτι που θα είναι ομαδικό. Στη θεωρία παιγνίων, η μοναχική πορεία φαντάζει πάντα πιο ελκυστική στον πίνακα αποδόσεων του παιχνιδιού. Καταλήγει όμως να οδηγεί στις χειρότερες εναλλακτικές όταν όλοι επιλέξουν τον δρόμο της ατομικότητας αντί της συνεργασίας. Ζούμε σε μια κοινωνία και μια οικονομία που έχει μπει σε ένα μακροχρόνιο τούνελ ύφεσης και αβεβαιότητας. Οτιδήποτε όμως και αν προκύ- ψει, είναι βέβαιο ότι έχουμε περισσότερες πιθανότητες να το αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικότερα αν δουλέψου- με ομαδικά. Ας το προσπαθήσουμε. 46