Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #137

ó÷üëéá 12 Γιατί ο φαρμακοποιός; Σάσσα Αρβανιτάκη Φύγε εσύ, έλα εσύ... Αργύρης Αργυρόπουλος Μετά από ατελείωτες προσπάθειες που στέφθηκαν από χαρακτηριστική αποτυχία, εκδόθηκε κουτσά-στραβά ένα δελτίο τιμών που ταλαιπώρησε όλους τους εμπλεκόμενους στην αγορά του φαρμάκου μέχρι να ολοκληρωθεί. Οι εταιρείες ανησυχούσαν για τις τιμές των σκευασμάτων τους, κάποιες από αυτές μάλιστα ακόμη και σήμερα σκέφτονται την αποχώρησή τους από την ελληνική αγορά, ενώ φαρμακαποθήκες και φαρμακεία λειτουργούσαν σε πανικό, χωρίς φάρμακα, χωρίς τιμές και με τεράστια αβεβαιότητα. Σε καθεστώς μη πληρωμών και με τις τιμές να πέφτουν, απαξιώνοντας το απόθεμά μας σε φάρμακα, προσπαθούσαμε να διασφαλίσουμε από τη μία τα φάρμακα στους ασθενείς και από την άλλη την επιβίωση των φαρμακείων μας. Τελικά, με την υποκατάσταση των φαρμάκων που απαξιώθηκαν με άλλα ακριβότερα, κάτι που σίγουρα θα γίνει όπως πάντα, οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι οι εταιρείες. Η δαπάνη δεν θα μειωθεί, η αναταραχή θα συνεχιστεί και το βάρος θα πρέπει πάλι να αφαιρεθεί από τα φαρμακεία. Όσο η πολιτική ηγεσία συντηρεί τέτοιες καταστάσεις, είναι συνυπεύθυνη για την καταστροφή και το ξεπούλημα της φαρμακευτικής περίθαλψης. Ο Αργύρης Αργυρόπουλος είναι μέλος του Φ.Σ. Θεσσαλονίκης Η χαμένη αρετή του νόμου Γιάννης Δαγρές Ασυνέπεια πληρωμών σε βάρος μας από το κράτος. Παράνομες και καταχρηστικές πρακτικές σε βάρος μας από εταιρείες. Σπίλωση και συκοφαντίες σε βάρος μας από ΜΜΕ. Μακρύς ο κατάλογος των αδικιών που έχουμε υπο- στεί κατά παρέκκλιση των κοινωνικών ηθών αρμονικής συμβίωσης και κυρίως κατά παράβαση των νόμων. Για ένα μυστήριο όμως λόγο, ελάχιστες φορές απαιτήσαμε συλλογικά ή ατομικά την τήρηση του νόμου. Λιγότερες πάντως από όσες μας δόθηκε η ευκαιρία. Αντ’ αυτού αρεσκόμαστε σε αυτό που ονομάζεται «πολιτική λύση» ή «συνδικαλιστική λύση». Αυτή όμως η συνήθεια, που αντικαθιστά τη λογική από τη μεσολάβηση τρίτων, διέπλασε σταδιακά ένα χαρακτήρα. Αυτόν του να αναζητάμε κι εμείς λύσεις και διεξόδους έξω ή μακριά από τους κανόνες. Δεν το ξεκινήσαμε εμείς, αλλά το ακολουθήσαμε σε μεγάλο βαθμό. Και η απουσία κανόνων ή σεβασμού τους ή της απαίτησης να γίνονται σεβαστοί από τους άλλους, δομεί έναν κόσμο όπου όλοι είναι θύτες και ταυτόχρονα θύματα. Αυτό δεν είναι γόνιμο έδαφος για συνεργασίες και εξέλιξη. Πρέπει να αποκαταστήσουμε από την αρχή τη χαμένη αρετή του νόμου. Είναι ζήτημα πολιτισμικής εξέλιξης. Ο Γιάννης Δαγρές είναι μέλος του Δ.Σ. του Φ.Σ. Αττικής Όταν ιδρύθηκε το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος μετά την επανάσταση του 1821, τα πρώτα φαρμακεία λειτουργούσαν πολλές φορές, ελλείψει ιατρείων, και σαν ιατρεία. Εκεί γίνονταν αναλύσεις ούρων, αίματος, ακόμη και ταριχεύσεις. Αυτό σημαίνει ότι υπήρχε η γνώση από πλευράς φαρμακοποιού, ο οποίος απολάμβανε και την εκτίμηση του κό- σμου. Ο φαρμακοποιός παρασκεύαζε φάρμακα, προσθέτοντας και τρίβοντας τα υλικά σ’ ένα γουδί, εξού και η ονο- μασία «φαρμακοτρίφτης», το χαριτωμένο παρατσούκλι του, χωρίς ίχνος σκωπτικής διάθεσης από τη μεριά αυτών που το χρησιμοποιούσαν. Αν λοιπόν εκείνος ο επιστήμονας, με τις δυνατότητες της εποχής του, είχε την γνώση να παρασκευάζει φάρμακα, πώς είναι δυνατόν, ο ίδιος επιστήμονας, με την προηγμένη κατάρτιση που έχει σήμερα, να μη μπορεί να επιλέγει ένα εμπορικό σκεύασμα με βάση τη δραστική ουσία που θα του υπαγορεύσει ο γιατρός; Επει- δή ο γιατρός είναι επιστήμονας, ενώ ο φαρμακοποιός όχι; Ας σταματήσουν κάποιοι να κρύβονται πίσω από το δά- χτυλό τους και ας παραδεχτούμε την αλήθεια. Φαρμακοποιός είναι ο επιστήμονας εκείνος που «ποιεί το φάρμακο»! Η Σάσσα Αρβανιτάκη είναι μέλος του Φ.Σ. Αττικής