Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #137

3 ΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΤΥΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΙΩΝ επιχειρησιακή στρατηγική και σχεδιασμός Πού αποσκοπούν οι κινήσεις που περιγράφηκαν στο προηγούμενο κεφάλαιο και τι ενέργειες πρέπει να γίνουν ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι της επιβίωσης και της εξέλιξης; Από μόνη της η δημιουργία συνεργατικών δομών δεν λέει τίποτα, αν δεν σχεδιαστεί παράλληλα και το αντίστοιχο επιχειρηματικό πλάνο. Ακόμη και αν αύριο δινόταν από την Πολιτεία ένα έτοιμο, ισχυρό και λειτουργικό πλαίσιο για συνενώσεις-συνεργασίες, δεν θα προσέφερε και πολλά χωρίς στρατηγική και στόχους (το ερώτημα δηλαδή δεν αφορά μόνο το «πώς» θα γίνει αλλά και το «τι» θα κάνει). Όπως προαναφέραμε, μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Οι τακτικές κινήσεις είναι μετρημένες και καταγεγραμμένες. Ας υποθέσουμε ότι απελευθερώνεται το ιδιοκτησιακό καθεστώς και έρχεται μια μεγάλη αλυσίδα φαρμακείων στην Ελλάδα. Ποια θα ήταν η επιχειρησιακή στρατηγική της για τη διείσδυση στην ελληνική αγορά; Για να το πούμε απλά, τι θα έκανε για να μας πάρει τους πελάτες; Θα είχε τρεις στόχους που θα αφορούσαν τους καταναλωτές ή ασθενείς: να προσφέρει πλεονέκτημα τιμών , πλε- ονέκτημα εξυπηρέτησης (προϊόντων και υπηρεσιών), και να αποκτήσει πλεονέκτημα προβολής (διαφήμισης). Η απόκτηση των πλεονεκτημάτων αυτών θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσα από συγκεκριμένες επιχειρησιακές διαδικασίες :  Διαχείριση κόστους πωληθέντων,  Διαχείριση λειτουργικού κόστους (επίτευξη οικονομιών κλίμακας),  Οικονομική διαχείριση και χρηματοδοτική διοίκηση,  Διαχείριση παροχής πρόσθετων υπηρεσιών,  Διαχείριση Εικόνας – Επικοινωνίας – Προβολής,  Τιμολόγηση - Διαχείριση πρόσθετων οικονομικών ροών. 3.1 Ανάλυση στόχων 3.1.1 Τιμή Σκόπιμα δεν θα αναφερθούμε στις προοπτικές που ανοίγονται στη δραστηριότητα π.χ. συνεταιρισμών ή ομά- δων φαρμακείων στον τομέα παραγωγής ή διακίνησης φαρμάκων σε καθεστώς συνταγογράφησης με δρα- στική ουσία ή με δυνατότητα υποκατάστασης από το φαρμακοποιό. Η αβεβαιότητα της πολιτικής φαρμάκου στην Ελλάδα μόνο θεωρητικό σχεδιασμό μπορεί ακόμη να επιτρέψει. Όπως όμως έχει επισημάνει και ο συνάδελφος κ. Ζαρογουλίδης, «...Η εξέλιξή μας περνάει σίγουρα από το «διά χειρός» στο «διά παραγωγής» και «διακίνησης» φαρμακοποιών... και την αναζήτηση μεριδίων στην παραγωγική διαδικασία...» Οι προοπτικές και ο ανταγωνισμός που θα υπάρχει στο εξής στο παραφάρμακο είναι φανερά. Με το νέο νόμο περί απελευθέρωσης των επαγγελμάτων, κανένα προϊόν (πλην του ίδιου του φαρμάκου) δεν υπόκειται σε αποκλειστικότητα διανομής από το φαρμακείο. Ακόμη και το καθεστώς διακίνησης των ΜΗ.ΣΥ.ΦΑ. τίθεται 21