Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #136

Το «Pieces» έχει πιο πολλούς στίχους, έχει κι ένα χα- λαρό θεματικό άξονα. Αναφέρεται κατά κάποιον τρόπο στον ήλιο και την επίδρασή του στη ζωή των ανθρώπων, για το πώς στέκει ως σύμβολο ελπίδας και αναγέννησης. Ποιος επιμελείται το εικαστικό μέρος; Τα δύο επίσημα κλιπ τα που έχουν βγει τα έχει επιμε- ληθεί ένας κολλητός φίλος, ο Βασίλης Κατσούμπης, σκηνοθέτης, με το ψευδώνυμο «Ντιπ για ντιπ». Ως προς τις φωτογραφίες, θα δουλεύουμε από εδώ και πέρα σταθερά με μια φίλη, την Ευτυχία Βλάχου, η οποία θα κάνει και όλη τη φωτογράφηση για το δεύτερο άλ- μπουμ. Ένας άλλος φίλος, ο Δημήτρης Παπαδάτος, σχε- δίασε το artwork αυτού του δεύτερου δίσκου, το οποίο μας άρεσε πάρα πολύ, και λέμε να αναλάβει αυτός το art direction από εδώ και πέρα. Θέλουμε δηλαδή να έχουμε μια σφιχτή ομάδα, να είμαστε μόνο εμείς και να μην εμπλέκονται καθόλου εξωτερικοί παράγοντες. Δεν είναι ότι δεν εμπιστευ- όμαστε την εταιρεία μας, η οποία έχει πολύ καλή αισθητική, αλλά μας αρέσει να έχουμε απόλυτο έλεγχο σε ό,τι κάνουμε, να βάζουμε τη δική μας αι- σθητική σε όλα τα επίπεδα. Σε επίπεδο ζωντανών εμφανίσεων, πώς έχετε κι- νηθεί μέχρι τώρα; Έχουμε παίξει σ’ αρκετά μέρη σ’ όλη την Ελλάδα, και σε πολλά gigs στην Αθήνα. Έχουμε παίξει στο Bios, στο Gagarin 205, στο Κ44, στο Six D.O.G.S. και σ’ άλλα venues. Γενικά ως τώρα έχουμε αρκετά καλή απήχηση. Έχουμε κόσμο που ενδιαφέρεται πολύ για μας, κι αυτό μας τιμάει, μας δίνει δύναμη να βελτιωθούμε και να κάνουμε ακόμη καλύτερα πράγματα. Από ‘κει και πέρα, υπάρχει ένα ενδεχόμενο —το λέω με μεγάλη επιφύλαξη— να δοκιμάσουμε την τύχη μας στο εξωτερικό με το δεύτερο άλμπουμ. Μπορεί δηλαδή να κανονιστεί αρχικά μια ολιγοήμερη περιοδεία στην Ευ- ρώπη, και στη συνέχεια βλέπουμε. Μπορεί όλο αυτό να συνδυαστεί με τη δουλειά σου στο φαρμακείο; Είναι αρκετά δύσκολο. Προκύπτουν gigs, κάνεις πρό- βες για να ηχογραφήσεις, η μπάντα έχει γενικά πολλή δουλειά. Αν θέλεις να κάνεις κάτι σωστό και σοβαρό θέλει δουλειά σ’ όλα τα επίπεδα. Από την άλλη, το φαρμακείο είναι μια δουλειά που θέ- λει χρόνο —να ‘ναι καλά και η μητέρα μου που, όντας κι αυτή φαρμακοποιός, με διευκολύνει με το ωράριο—, θέλει να αφοσιωθείς, να είσαι ευγενικός και ώρες-ώρες είναι λίγο δύσκολο να ανταποκριθείς όπως πρέπει αν π.χ. είχες ένα κουραστικό live το βράδυ κλπ. Όμως σου φέρνει και μια ισορροπία, γιατί βλέπεις και την άλλη πλευρά της ζωής. Δηλαδή; Άλλο είναι να βγαίνεις το βράδυ και να κάνεις live, να ηχογραφείς, να συναναστρέφεσαι μουσικούς και καλ- λιτέχνες, κι άλλο να βλέπεις μετά το πρωί πώς είναι πραγματικά ο κόσμος. Γιατί βλέπεις ένα αντιπροσω- πευτικό δείγμα ανθρώπων όταν είσαι σ’ ένα φαρμα- κείο. Βλέπεις τι συμβαίνει, σε φέρνει στην πραγματι- κότητα, σε προσγειώνει. Απλά καμιά φορά γίνεται λίγο πιεστικό, είναι σαν να έχεις διπλή ζωή. Πώς βλέπεις λοιπόν να εξελίσσεται αυτή η «διπλή ζωή»; Να πω την αλήθεια, νομίζω ότι αν αναλώνεσαι σε δύο χώρους ίσως κάποια στιγμή καθηλωθείς στη μετριό- τητα. Είναι βέβαια μια μεγάλη απόφαση το να πω ότι θα αφοσιωθώ αποκλειστικά στη μουσική. Πρέπει να δω ότι υπάρχει μια σωστή προοπτική, γιατί, να πω την αλήθεια, δεν είμαι άνθρωπος που μπορώ να ζήσω με ελάχιστα λεφτά ή να τρώω τα λεφτά των γονιών μου. Αν μη τι άλλο, το φαρμακείο σού εξασφαλίζει μια αξιοπρεπή ζωή ακόμα. Και είναι ένα αντικείμενο που το έχω σπουδάσει και μ’ αρέσει, δεν με πέταξαν εδώ τυχαία, με το ζόρι. Αλλά η αλήθεια είναι ότι χρωστάω στον εαυτό μου να πάρω μια γενναία απόφαση και να δω πού θα αφοσιωθώ πλήρως, πού θα δώσω τις δυνάμεις μου.  Το να πρέπει να τρέχεις σε πρόβες, live, ηχογραφήσεις και μετά το πρωΐ να είσαι ξανά στο φαρμακείο γίνεται καμιά φορά λίγο πιεστικό . Είναι σαν να έχεις διπλή ζωή . óõíÝíôåõîç 114