Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #135

Περάσαμε και περνάμε μια έντονη πολιτικά και συνδικαλιστικά περίοδο. Από πολιτική άποψη, το παλαιό δικομματικό καθεστώς κατέρρευσε βαρύγδουπα εξαιτίας της ανικανότητάς του, της κοινωνικής του αναλγησίας, της διαφθοράς, της αμετάκλητα χαμένης αξιοπιστίας του. Όμως, το καινούργιο, η ανατροπή της υφεσιακής κατάστασης, το ξεπέρασμα της φτωχο- ποίησης, της ηθικής και πολιτιστικής παρακμής, αργεί ακόμα. Το δείχνει η μεγάλη αποχή από τις εκλογικές διαδικασίες, η συγκράτηση μεγάλου μέρους του πληθυσμού σε πολιτι- κά σχήματα του χθες, η μη κοινοβουλευτική εκπροσώπηση ριζοσπαστικών κινημάτων και ρευμάτων, το δείχνει ο δημόσιος λόγος που μένει εγκλωβισμένος —ακόμα και στην πιο προοδευτική του έκφραση— σε στερεότυπα του παρελθόντος. Τα χαρακτηριστικά αυτής της μεταβατικής κατάστασης αποτυπώνονται έντονα και στο επαγγελματικό επίπεδο. Ο κλάδος οδηγείται σε κλείσιμο μεγάλου αριθμού μικρομεσαί- ων φαρμακείων, με δεδομένη τη χρεωκοπία των ασφαλιστικών ταμείων, την επακόλουθη αδυναμία αποπληρωμής των χρεών τους προς τα φαρμακεία, την ασφυκτική πιστωτική πολιτική των προμηθευτών, την τοκογλυφική τακτική των τραπεζών, τις συνεχείς μειώ- σεις των κρατικών φαρμακευτικών δαπανών, τη ραγδαία μείωση της αγοραστικής δύνα- μης μεγάλων κοινωνικών στρωμάτων εξαιτίας της συνεχιζόμενης υφεσιακής πολιτικής. Μπορεί αυτή κατάσταση να ανατραπεί; Σε συνδικαλιστικό επίπεδο, μόνο αν η παλαιοκομματική συνδικαλιστική εκπροσώπηση εγκα- ταλείψει τις εμμονές της και δώσει χώρο σε νέους ανθρώπους και ιδέες, γεννήματα του ρι- ζοσπαστισμού των καιρών, που θα κινητοποιήσουν τον κλάδο πάνω σε δύο βασικές αρχές. Πρώτα, τη διατήρηση της κοινωνικής φαρμακευτικής δαπάνης σε ένα ισορρο- πημένο επίπεδο. Έπειτα, την εξασφάλιση ενός αξιοπρεπούς επιπέδου ζωής για το φαρμακοποιό. Για να ικανοποιηθεί η πρώτη αρχή, πρέπει:  να αναστραφεί η απελπιστική κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα ασφαλι- στικά ταμεία εξαιτίας της μείωσης των αποδιδόμενων εισφορών, να αυξηθεί η κρατική επιχορήγηση στο 0,6% του Α.Ε.Π., να ανακατευθυνθούν γενικότερα πόροι για την υγεία και τη φαρμακευτική περίθαλψη,  να αποφευχθεί η ελαχιστοποίηση των δαπανών της δημόσιας φαρμακευτικής περίθαλψης,  να ελεγχθεί πλήρως η πολυφαρμακία, μέσω της πλήρους και ολοκληρωμένης ηλεκτρονικής μηχανογράφησης του φαρμάκου,  να παταχθούν τα φαινόμενα διαφθοράς στο χώρο του φαρμάκου,  να εφαρμοστεί πλήρως το μέτρο της συνταγογράφησης της δραστικής ουσί- ας του φαρμάκου, υπό την προϋπόθεση της εγγύησης του θεραπευτικού του αποτελέσματος,  να συγκροτηθεί, σε συνεργασία με άλλους φορείς, δίκτυο επιτροπών βοήθει- ας και αλληλεγγύης για την παροχή φαρμακευτικής υποστήριξης στις οικονομι- κά ασθενείς κοινωνικές ομάδες. Για να βελτιωθεί η οικονομική, επαγγελματική, κοινωνική και επιστημονική θέση του φαρμακοποιού της μεσαίας και μικρής εισοδηματικής τάξης, πρέπει:  να αποπληρωθούν έγκαιρα οι οφειλές των ασφαλιστικών ταμείων, τα τρέχοντα και τα συσσωρευμένα χρέη που έχουν καταστεί βρόχος του μικρομεσαίου φαρμακείου,  να συμψηφιστούν τα χρέη του φαρμακοποιού προς το δημόσιο με τις αντίστοιχες οφει- λές του προς αυτόν,  να πιεστεί το τραπεζικό σύστημα για την κάθε είδους χρηματοπιστωτική διευκόλυνση του μικρομεσαίου φαρμακείου,  να αλλάξει η ασφυκτική πιστωτική πολιτική των προμηθευτών μας προς τα φαρμακεία,  να μελετηθούν και να προταθούν νέες μορφές συλλογικής δράσης και οργάνωσης και διαχείρισης φαρμακείων,  να δημιουργηθούν μορφές και δίκτυα αλληλοβοήθειας και αλληλεγγύης για τους συνα- δέλφους που δοκιμάζονται οικονομικά ή και κλείνουν οριστικά. Πόσα από αυτά μπορούν να γίνουν; Η συνδικαλιστική —μόνο— απάντηση δεν είναι αρκετή... Σε πολιτικό επίπεδο, η ειλικρινής απάντηση είναι ότι μόνο η ανατροπή της ανεξέλεγκτης υφεσιακής πορείας, η αύξηση του Α.Ε.Π., η δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών και η αύξηση των αποδιδόμενων ασφαλιστικών εισφορών μπορούν να στηρίξουν το δημόσιο σύστημα υγείας και κατ’ επέκταση τη φαρμακευτική του περίθαλψη και τα φαρμακεία μας. Η ερώτηση επαναλαμβάνεται: και από αυτά πόσα μπορούν να γίνουν; «Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού», υποστήριζε κάποτε ο Μπίσμαρκ. Τα πράγματα δεν είναι έτσι. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, πολιτική φαίνεται να είναι «η επιλογή μεταξύ του καταστροφικού και του δυσάρεστου» (Τζον Κένεθ Γκάλμπρεϊθ). Τάκης Χονδρογιάννης φαρμακοποιός - εκδότης Όλα ανοιχτά Μόνο η ανατροπή της ανεξέλεγκτης υφεσιακής πορείας, η αύξησητου Α.Ε.Π., η δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών και η αύξηση των αποδιδόμενων ασφαλιστικών εισφορών μπορούν να στηρίξουν το δημόσιο σύστημα υγείας και τα φαρμακεία μας. editorial öáñìáêåßï