Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #134

ποτέ τις αρχές της ηθικής, που οφείλουν να χαρακτη- ρίζουν κατά κύριο λόγο έναν επιστήμονα, καθώς και να μη σταματούν ποτέ να είναι φιλομαθείς. Τελικά, τι σου έχει διδάξει από όλη αυτή την πολύ- πλευρη εμπειρία στον φαρμακο-υγειονομικό χώρο; Τι κέρδισες, δηλαδή, και τι έχασες με τη θητεία σου σε κάθε διαφορετικό πόστο; Η απάντηση στην ερώτηση αυτή περιέχει την πεμπτου- σία της επαγγελματικής μου διαδρομής. Συνίσταται σε μια πολύτιμη κληρονομιά, κυρίως συναισθηματικού και κοινωνικού περιεχομένου —χωρίς βέβαια να θέλω να παραβλέψω το επιστημονικό μέρος. Εκτιμώ όμως ότι οι αναμνήσεις που απέκτησα είναι ανεκτίμητης αξίας, όπως αυτές από τα παραδοσιακά πανηγύρια, η γεύση της κασιώτικης κουζίνας και των εκλεκτών της εδεσμάτων, όπως, για παράδειγμα, οι μακαρούνες με στάκα, οι ντουλμάες, τα κανελλοπίλαφα, τα παραγου- λιασμένα χταποδάκια, τα κατσικάκια που είχαν τραφεί με χορτάρι διαποτισμένο με τη θαλασσινή άλμη... Από την άλλη μεριά, δεν πρέπει να παραλείψω να υπο- γραμμίσω ότι η αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπων απο- τελεί την αναγκαία και επαρκή συνθήκη, η οποία μπορεί να παράγει υψηλά συναισθήματα, τα οποία συντελούν στο πολυπόθητο για όλους μας αίσθημα πληρότητας. Επειδή όμως με ρωτήσατε και τι έχασα, οφείλω να κάνω την αυτοκριτική μου και να παραδεχθώ ότι πέρα από τον ψυχικό αυτό πλούτο που απέκτησα, μέσα από τη συνεχή αυτή και έντονη επαγγελματική περιπλάνηση, έχασα την ευκαιρία να εδραιώσω μια ουσιαστικότερη επαφή με συγκεκριμένους ανθρώπους, τους οποίους είχα την τύχη να γνωρίσω αλλά όχι και τον απαραίτη- το χρόνο για μια βαθύτερη αμφίδρομη σχέση. Επίσης, στα «πέτρινα χρόνια» της κοινωνικής προσφοράς μου στην παραμεθόριο, δυστυχώς δεν είχα την ευκαιρία να απολαύσω, στο βαθμό που θα επιθυμούσα, το θέατρο, τη λυρική σκηνή, τις συμφωνικές ορχήστρες, την όπε- ρα… Τολμώ όμως να σας ομολογήσω, ότι μέσα από την πίεση της καθημερινότητας, αυτό «το κάτι που μένει», όπως λέει και το τραγούδι, με αποζημίωσε και συνεχί- ζει να με αποζημιώνει. Ασχολείσαι άλλωστε ταυτόχρονα και με καλλιτεχνι- κές δραστηριότητες... Κάθε άνθρωπος επιζητεί την προσωπική του ολοκλήρω- ση μέσα από διαφορετικές διαδρομές. Η επιζητούμενη αυτή αυτοεκπλήρωση επιτυγχάνεται σε τόσο υψηλότε- ρο βαθμό, όσο αναζητεί κανείς νέα ενδιαφέροντα και εμπειρίες, όσο δηλαδή παραμένει ανήσυχο πνεύμα. Πρώτον, ασχολούμαι με τη φωτογραφία σε ημιεπαγ- γελματικό επίπεδο. Έχω εκθέσει αρκετές φορές σε διάφορους χώρους, όπως για παράδειγμα στο Πανεπι- στήμιο Αθηνών. Έργα μου έχουν δημοσιευθεί, έχουν συμμετάσχει σε διαγωνισμούς και έχουν διακριθεί σε περιοδικά, όπως το «ΓΕΩ». Επιπλέον, ασχολούμαι με τη μουσική σε προχωρημένο επίπεδο. Πιο συγκεκριμένα παίζω σαξόφωνο και κλα- ρινέτο, με κλασικό, τζαζ και μοντέρνο ρεπερτόριο. Πα- λιότερα βέβαια, ήμουν πιο δραστήριος και συμμετείχα óõíÝíôåõîç 84 σε διάφορα μουσικά σχήματα και μπάντες. Σήμερα, λόγω των αυξημένων υποχρεώσεών μου, η ενασχόλη- ση αυτή απορροφά μικρότερο μέρος του ελεύθερου χρόνου μου. Παράλληλα, συμμετέχω ενεργά και ως ηθοποιός στο θεατρικό θίασο «Ψυχής Ίαμα» του Φαρμακευτικού Συλλόγου Πειραιά, που ετοιμάζει αυτή την εποχή την παράσταση με τίτλο « Όλα στον κήπο», βασισμένη στο ομώνυμο έργο του Έντουαρντ Άλμπι. Πρόκειται για μια μαύρη κωμωδία, που έχει μεταφέρει με πολύ κέφι στη σκηνή μια ομάδα εκλεκτών συναδέλφων. Πιστεύω ότι οι καλλιτεχνικές δραστηριότητες αναδει- κνύουν μια ακόμη πτυχή της προσωπικότητας και της ψυχής κάθε ανθρώπου, η οποία, στην περίπτωσή μου, νιώθω ότι προσομοιάζει με του Οδυσσέα, ο οποίος πε- ριπλανήθηκε στη ζωή του για έναν υψηλό στόχο. Θα σας εξομολογηθώ όμως ότι «τα Κύθηρα» ακόμα δεν τα βρήκα, όμως συνεχίζω να ελπίζω, κι η ελπίδα αυτή μου δίνει κουράγιο να συνεχίζω προς τα εμπρός. Κρα- τώ πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου τα λόγια του Πινδάρου, ότι «οι ελπίδες είναι τα όνειρα αυτών που δεν κοιμούνται». Τι σου έχει μείνει από αυτές τις δραστηριότητες; Μια ελαφρώς αλμυρή αλλά ασυγκρίτως περισσότερο γλυκιά γεύση, σαν «το ρόδι που μέσα του πήζει ο ήλι- ος» κατά τον Ελύτη… Κλείνοντας, να σε ρωτήσω ποια είναι τα επαγγελμα- τικά και προσωπικά σου σχέδιά για το μέλλον. Πιστεύω ότι είναι η κατάλληλη συγκυρία για να προσανατολιστώ σε μια διεθνή καριέρα, κάτι για το οποίο άλλωστε έχω κάνει συστηματική προετοιμα- σία κατά το παρελθόν. Όσον δε αφορά τα προσω- πικά μου σχέδια, θα συνεχίσω την αναζήτηση για να βρω τη δική μου, προσωπική, Ιθάκη. Παράλληλα, θα συνεχίσω να ασχολούμαι με τη φωτογραφία, το θέατρο, τη μουσική και οτιδήποτε άλλο μπορεί να αποτελέσει την πνευματική τροφή, που θα οδηγήσει σε μια τελική ψυχική ανάταση, μέσα στο σύγχρονο ταραγμένο γίγνεσθαι.  Το σαξόφωνο είναι μία από τις μεγάλες αγάπες του Δημήτρη Κλουκέλλη-Κλώκα