Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #134

γή, είτε σαν αγοραστική επιλογή, μπορεί να αλλάξουν πάρα πολλά. Πώς μπορεί όμως το ΙΝΚΑ να βοηθήσει τον κατα- ναλωτή; Εμάς ο ρόλος μας είναι η επίλυση της διαφοράς με φιλικό τρόπο, παρεμβαίνουμε δηλαδή μεταξύ του αγοραστή και του πωλητή. Αν μεν καταφέρουμε να επιλύσουμε τη διαφορά τους μέσα από το ρόλο μας, έχει καλώς. Αν δεν καταφέρουμε να την επιλύσουμε και είναι αντίθετος ο μεν ή ο δε, τότε αρχίζει η αλλη- λογραφία μεταξύ του ΙΝΚΑ και της επιχείρησης, έτσι ώστε να ζητήσουμε επεξηγήσεις για το συμβάν, και αν δεν καλυφθούμε απ’ αυτό που μας απαντούν, τότε απευθυνόμαστε στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, ζητώντας τη συνδρομή των αρμόδιων υπηρεσιών. Το 99% των υποθέσεων που έχει αναλάβει το ΙΝΚΑ έχει επιλυθεί μ’ αυτό τον τρόπο. Δεν είμαι σίγουρος όμως ότι στην κοινωνία έχει πε- ράσει η σπουδαιότητα του ρόλου του ΙΝΚΑ… Το ΙΝΚΑ οι περισσότεροι το γνωρίζουν όταν το έχουν ανάγκη. Ο Έλληνας δεν έχει πρόληψη, κακά τα ψέμα- τα: όταν αντιμετωπίζει το πρόβλημα, τότε τρέχει να το επιλύσει. Βέβαια, όταν αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα τότε και μας μαθαίνει αλλά και μας διαφημίζει στο πε- ριβάλλον του. Έτσι, ενώ θα έπρεπε οι καταναλωτές να οργανώνονται γύρω από τις οργανώσεις καταναλωτών, δυστυχώς το καταναλωτικό κίνημα το αντιλαμβάνο- νται και το χρησιμοποιούν όταν το χρειάζονται. Το ΙΝΚΑ έχει λοιπόν ένα ισχυρό brand name, αλλά αυτό δεν αρκεί. Και δεν αρκεί γιατί η καταναλωτική συνείδηση των Ελλήνων είναι στην κατεύθυνση του «εγώ» και όχι του «εμείς». Τι υπολείπεται λοιπόν; Υπολείπεται καταναλωτική παι- δεία. Γι’ αυτό κι εμείς εδώ και χρόνια διεκδικούμε να γίνει και ένα υποχρεωτικό μάθημα μέσα στα σχολεία έτσι ώστε να αποκτά από μικρή ηλικία ο μαθητής κατα- ναλωτική συνείδηση. Τότε επί της ουσίας θα πετύχου- με το «εμείς» και θα αποβάλουμε το «εγώ». Για να έρθουμε και στα ζητήματα τα δικά μας, πώς βλέπετε την κατάσταση στο χώρο της υγείας σή- μερα; Τα δεδομένα στο ιατρικό περιβάλλον έχουν αλλάξει ση- μαντικά, έχουν έρθει τα πάνω κάτω. Σήμερα, κακά τα ψέματα, επιστρέφουμε στην εποχή που έλεγες ότι αν δεν έχεις χρήματα, δεν μπορεί να βρεις την υγειά σου. Είναι αδιανόητο σήμερα ο ασφαλισμένος πολίτης να πληρώνει χρήματα για να αγοράσει τα φάρμακά του και να περιμένει μετά από το ταμείο για να τα πάρει πίσω. Όταν εγώ έχω ασφαλιστεί, έχω πληρώσει τις ασφα- λιστικές μου εισφορές, είμαι εντάξει στις υποχρεώ- σεις μου προς τον ασφαλιστικό μου φορέα, γιατί θα πρέπει να πάω στο νοσοκομείο και να καταβάλω στα εξωτερικά ιατρεία 5 ευρώ; Γιατί πρέπει να ταλαιπω- ρούμαι αν έχω κάποιο πρόβλημα υγείας με τα ραντε- βού και να μου δίνουν ραντεβού με το γιατρό μετά από δύο μήνες; Η υγεία είναι κάτι το άμεσο. Πρέπει να υπάρχει ο οι- κογενειακός γιατρός, που χρόνια τον ακούμε αλλά δυ- στυχώς δεν τον βλέπουμε —αυτή είναι η πρωτοβάθμια υγεία. Να με κατευθύνει πού να πηγαίνω έτσι ώστε να σταματήσει αυτή η περιττή πολυϊατρική εξέταση. Πώς εντάσσεται το φαρμακείο σ’ αυτή την εικόνα; Το φαρμακείο αναπληρώνει σε ένα βαθμό αυτό τον οι- κογενειακό γιατρό. Κακά τα ψέματα, στο φαρμακείο θα απευθυνθεί ένας παππούς για να του πάρει την πίεση, να του πει ότι έχει κάποια συμπτώματα, κι ο φαρμα- κοποιός ενδέχεται να τον κατευθύνει σε ποια ιατρική ειδικότητα να απευθυνθεί. Κατά κάποιο τρόπο θεωρώ ότι ο φαρμακοποιός είναι πιο κοντά στον ασθενή, για- τί ο ασθενής τον θεωρεί δικό του άνθρωπο. Άρα έχει ένα σημαντικό ρόλο σήμερα να παίξει ο φαρμακοποι- ός, αρκεί να αντιληφθεί το ρόλο του και ότι ο ρόλος του δεν είναι η εμπορία των φαρμάκων αλλά η πρω- τοβάθμια φροντίδα υγείας. Μα, θα μου πείτε, επί της ουσίας ο φαρμακοποιός είναι έμπορος. Όχι. Ο φαρμα- κοποιός για μένα είναι επιστήμονας και με αφετηρία την επιστήμη του ασκεί μία εμπορική δραστηριότητα. Ο τομέας υγείας δεν εμπορεύεται, δεν παζαρεύεται. óõíÝíôåõîç 48

RkJQdWJsaXNoZXIy MjA0NzY=