Το συνιστολόγιο των φαρμακοποιών

Τι κάνετε όταν ένας περίεργος πελάτης σάς έχει ταλαιπωρήσει επί ώρα και δεν βγάζετε άκρη; Τηλεφωνείτε στον παλιό σας συµφοιτητή και νυν συνάδελφο και του λέτε τον πόνο σας. Τι κάνετε όταν ο ΟΠΑΔ έχει να σας πληρώσει από… πρόπερσι και τα χρέη σας κυνηγάνε; Το ίδιο. Τι κάνουν σε ανάλογες περιπτώσεις εννιά νέοι φαρµακοποιοί -ήδη ή και υποψήφιοι- µεταξύ 25 και 35 από την Αττική; Γράφουν τα σχόλιά τους στο blog που έχουν δηµιουργήσει εδώ και ένα χρόνο.

Και το όνοµα αυτού;
«Το συνιστολόγιο των φαρµακοποιών». Και πώς θα µπείτε για να τους διαβάσετε ή και να γράψετε κι εσείς τη γνώµη σας; Πληκτρολογώντας την ηλεκτρονική διεύθυνση: farmakopoioi.blogspot.com

Στο «συνιστολόγιο» ωστόσο δεν θα βρείτε µόνο τα ευτράπελα της καθηµερινότητας του φαρµακείου, αλλά και ενδιαφέρουσες ειδήσεις και πληροφορίες που συλλέγουν οι συντάκτες του, θέλοντας έτσι να συµβάλουν στην ενηµέρωση των συναδέλφων.

Για την ιστορία του «συνιστολογίου», τα παρελκόµενά του –για να δανειστούµε την έκφρασή τους– (Facebook, Twitter, Gmail), τις εκδηλώσεις που διοργανώνουν –ναι, διοργανώνουν και εκδηλώσεις τις οποίες ανακοινώνουν µέσω του blog–, τα µελλοντικά τους σχέδια και άλλα πολλά, µας µίλησαν ο Κώστας Μανωλόπουλος και ο Βασίλης Λεγάκης, δυο νέοι φαρµακοποιοί εκ των ιδρυτικών µελών του εν λόγω blog, οι οποίοι µε πολύ κέφι και καλή διάθεση θέλησαν να µας µεταδώσουν τις φρέσκιες ιδέες τους σε µια συζήτηση ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα.

Ελπίζουµε ότι και εσείς θα την απολαύσετε!

Ας γνωριστούµε πριν αρχίσουµε την κουβέντα µας. Καταρχήν πού σπουδάσατε;

Κώστας: Εγώ έκανα τις σπουδές µου στη Φαρµακευτική Αθηνών και τώρα έχω το φαρµακείο µου στα Πατήσια.

Βασίλης: Κι εγώ έχω σπουδάσει στην Αθήνα αλλά ακόµη δεν έχω αποφασίσει αν θα µείνω εδώ. Πιστεύω όµως ότι είναι πιο εύκολα τα πράγµατα στην πρωτεύουσα, δηλαδή µπορεί να δυσκολευτείς λίγο στην αρχή να ανοίξεις φαρµακείο, αλλά στην πορεία είναι καλύτερα.

Βασίλης: Είµαι από τους Μολάους, δίπλα στη Μονεµβασιά.

Κώστας: Εµένα η καταγωγή µου είναι από την Καλαµάτα αλλά µεγάλωσα στην Αθήνα.

Κώστας: Είµαστε γραµµένοι εννιά συντάκτες και αρχικά είχαµε ο καθένας το δικό του blog, όπου γράφαµε τις προσωπικές µας εµπειρίες, κάτι σαν ηµερολόγιο. Επειδή όµως ήµασταν οι πιο πολλοί φαρµακοποιοί, σκεφτήκαµε να αρχίσουµε να γράφουµε και για φαρµακευτικά θέµατα. Ε, και λέµε δεν τα συγκεντρώνουµε όλα µαζί; Και το κάναµε.

Κώστας: Ναι, συνιστολόγιο είναι αυτό που γράφουν πολλοί µαζί, είναι δηλαδή το blog. Το γράφουν φαρµακοποιοί για να το διαβάσουν φαρµακοποιοί, εργαζόµενοι ή φοιτητές. Όποιος έχει όρεξη και χρόνο γράφει, αφού του στείλουµε πρώτα µια πρόσκληση στο e-mail του. Καταχωρείται έτσι αυτόµατα στους συντάκτες. Δεν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη γνώση. Είναι απλούστατο.

Κώστας: Έτσι ξεκίνησε. Κάναµε την αρχή αναφερόµενοι σε θέµατα που ήθελε να ενηµερωθεί ο κόσµος και φυσικά ενδιαφέρουν και εµάς, όπως για το θέµα των αποπληρωµών από τα ασφαλιστικά ταµεία, τα ευτράπελα που γίνονται µέσα στο φαρµακείο κτλ.

Βασίλης: Από τα πιο σοβαρά µέχρι και τα πιο διασκεδαστικά πολλές φορές.

Κώστας: Κοινή γραµµή όχι. Προσέχουµε να σχετίζονται όλα τα θέµατα κυρίως µε την καθηµερινότητα του φαρµακείου. Μοιραζόµαστε, δηλαδή, τις εµπειρίες µας από το φαρµακείο και ταυτόχρονα ενηµερώνουµε και τους συναδέλφους που µας διαβάζουν. Εξάλλου, όσοι γράφουµε γνωριζόµαστε µεταξύ µας και έχουµε περίπου την ίδια εικόνα για τα πράγµατα, οπότε είµαστε εντάξει. Δεν έχει αυστηρό χαρακτήρα. Είµαστε µια παρέα.

Κώστας: Από το δικό σας site, του «Φαρµακευτικού Κόσµου», και του Φ.Σ. Κιλκίς ή από τηλεφωνήµατα συναδέλφων που µας ενηµερώνουν για διάφορα ζητήµατα.

Βασίλης: Φυσικά, όταν πρόκειται για προφορική ενηµέρωση, πάντα προσπαθούµε να επιβεβαιώσουµε ότι αληθεύει.

Κώστας: Τo blog έχει άλλη ελευθερία, όπως και το ιντερνέτ γενικότερα, επειδή ανήκει στο com.

Βασίλης: Δεν εµπίπτει δηλαδή στην ελληνική νοµοθεσία, ανήκει στην google, στη νοµοθεσία των ΗΠΑ δηλαδή.

Κώστας: Σαφώς. Στο blog µπορείς να γράψεις σε ένα ύφος διαφορετικό από ό,τι σε µια ιστοσελίδα µε σοβαρό στιλ. Για παράδειγµα, µπορούµε να διακωµωδήσουµε και να γελάσουµε και λίγο µε αυτό που έγινε µε τις ταινίες σακχάρου, που είναι ταλαιπωρία σκέτη για µας και δεν εξυπηρετεί τίποτα ουσιαστικά.

Βασίλης: Πράγµατι είναι. Η είδηση µε χιούµορ περνάει καλύτερα στον αναγνώστη, είτε είναι ευχάριστη είτε είναι δυσάρεστη, του αποτυπώνεται στο µυαλό καλύτερα.

Κώστας: Η έκθεση δεν ήταν το φόρτε µου.

Βασίλης: Ούτε εµένα, δεν θα το έλεγα. Απλά µας αρέσει πολύ το internet.

Κώστας: Κλείνουµε ουσιαστικά ένα χρόνο τώρα. Όπως σας είπαµε, στην αρχή το ξεκινήσαµε για πλάκα, µετά άρχισε να το µαθαίνει ο κόσµος από στόµα σε στόµα και µέσω του λογαριασµού µας στο Facebook, και έτσι φτάσαµε να κάνουµε το ρεκόρ των 340 επισκέψεων τη µέρα της εκδίκασης της υπόθεσης των πληθυσµιακών κριτηρίων στο ΣτΕ.

Βασίλης: Στην αρχή ισχύει αυτό που λένε, ότι εξαρτάσαι δηλαδή από το Facebook. Εγώ, βέβαια, δεν ανήκω σε καµία περίπτωση σ? αυτήν την κατηγορία. Από περιέργεια και µόνο µπήκα. Στην ουσία το Facebook είναι µια προσοµοίωση της καθηµερινότητάς σου µέσα από διάφορες εφαρµογές, του στιλ «να σε κεράσω καφέ», που σε αποξενώνουν και σε κλείνουν στο σπίτι. Ευτυχώς δεν ανήκω σ? αυτούς και ευτυχώς το κατάλαβα πολύ νωρίς. Γι? αυτό κι εµείς το αξιοποιούµε µόνο για να διαφηµίσουµε το blog µας και να επικοινωνήσουµε γρήγορα, κάτι σαν να στέλνεις ένα µήνυµα στο κινητό ή να παίρνεις τηλέφωνο.

Κώστας: Το twitter είναι κάτι σαν περίληψη του blog. Σε µια φράση συνοψίζουµε, δηλαδή, όλη την επικαιρότητα, π.χ., «αναβολή εκδίκασης». Το twitter απευθύνεται σε αυτούς που βαριούνται ή δεν προλαβαίνουν να δουν αναλυτικά το blog ή σε κάποιον που θα µπει στο internet από το κινητό του.

Κώστας: Πληκτρολογείς twitter.com / farmakopoioi, µπαίνεις στο δικό µας προφίλ και µπορείς να δεις την είδηση. Είναι µια περίληψη. Όσο χωράει ένα sms. Για εµάς πάντως και το Facebook και το Twitter είναι συµπληρωµατικά του blog µας.

Κώστας: Έχουµε 2.000.000 χρήστες Facebook στην Ελλάδα, που είναι τεράστιος αριθµός. Οι πιο πολλοί το χρησιµοποιούν για να περάσουν την ώρα τους στη δουλειά, για να ανεβάσουν µια φωτογραφία από ένα ταξίδι κτλ. Το να δηµιουργείται ένα γκρουπ στο Facebook για ένα θέµα που έχει προκύψει, που καταδικάζει ή υποστηρίζει ένα γεγονός, στη θεωρία είναι καλό, στην πράξη όµως δεν είναι τίποτα. Απλώς µοιράζεσαι µε τον κόσµο ό,τι σε απασχολεί.

Κώστας: Ναι, αλλά πιο πολύ για εκδηλώσεις, ότι κάνουµε, π.χ., ένα χορό σε ένα µέρος και θα µαζευτούµε εκεί.

Κώστας: Αρχίσαµε να οργανώνουµε εκδηλώσεις από τον Αύγουστο. Πώς ξεκίνησε αυτό; Συζητούσαµε µε τον συνάδελφο Κουτέπα που είχε το γκρουπ «Ελληνικό Φαρµακείο» και µας έδωσε την ιδέα: «Δεν κάνουµε κάτι κοινό για να µαζευτούµε κάποια στιγµή;» και λέω «Το µόνο εύκολο. Θα φτιάξουµε µια πρόσκληση και θα την ανεβάσουµε στο blog». Η πρόσκληση πάει απευθείας σε όλα τα µέλη και µετά τους τηλεφωνούµε κιόλας.

Mετά την πρώτη µας εκδήλωση, αφού είδαµε ότι υπήρχε ανταπόκριση, συνεχίζουµε πλέον. Έτσι κάναµε και την επίσκεψη στο Μουσείο της Ακρόπολης. Και επειδή είδαµε ότι αρέσει στον κόσµο, θα κάνουµε κι άλλες σταδιακά.

Κώστας: Έχουµε πολύ καλές σχέσεις µε το «Ελληνικό Φαρµακείο» που είναι γκρουπ στο Facebook και το «Pharma Τeam», όπου είναι υπεύθυνοι οι συνάδελφοι Κιοσές και Νικολαΐδης από τη Θεσσαλονίκη. Είχαν έρθει και στο πάρτι που είχαµε κάνει αυθηµερόν και κάνουν και αυτοί τα δικά τους πάρτι εκεί. Φαρµακευτικά blog δεν είναι πολλά. Συνολικά τα έχω µετρήσει και είναι γύρω στα είκοσι.

Κώστας: Δεν ξέρω κατά πόσο η αγορά είναι έτοιµη για τη διακίνηση φαρµακευτικών προϊόντων µέσω internet.

Βασίλης: Ναι, ωστόσο η διαφήµιση φαρµακείων ούτως ή άλλως απαγορεύεται. Θωρείται αθέµιτος ανταγωνισµός.

Κώστας: Ενδιαφέρον ακούγεται. Οι περισσότεροι πάντως από αυτούς που έχουν site για το φαρµακείο τους στο internet στην ουσία αυτό που κάνουν είναι να προωθούν καλλυντικά και άλλες προσφορές µέσω e-shop για να διαφηµιστούν και να αυξήσουν τις πωλήσεις τους. Εγώ πάντως επιµένω ότι η αγορά δεν είναι ακόµη έτοιµη. Το φαρµακείο απευθύνεται περισσότερο στο συνταξιούχο που έρχεται και ψωνίζει.

Κώστας: Το blog µάς έχει βοηθήσει στην καθηµερινότητά µας στο φαρµακείο γιατί, όταν πάνω στη δουλειά συµβαίνουν διάφορα που µπορεί να µας «χαλάσουν το στοµάχι», ευτράπελα και µη, µπορούµε να το µοιραστούµε µε άλλα πεντακόσια άτοµα.

Βασίλης: Έτσι, κάνουµε λιγότερο κακό στον εαυτό µας. Παίρνουµε πιο χαλαρά τα πράγµατα.

Κώστας: Η µοιρασµένη λύπη, λένε, είναι µισή και η µοιρασµένη χαρά είναι διπλή χαρά.

Κώστας - Βασίλης: Χρόνο βεβαίως και διαθέτουµε αλλά δεν είναι τόσο πολύς.

Βασίλης: Ναι, o Κώστας.

Κώστας: Αυτό που κάνω εγώ σαν κεντρικός διαχειριστής είναι να απαντάω στις ερωτήσεις όλων των µελών. Επίσης υπάρχει και το chat box όπου µπορεί ο καθένας να γράψει ό,τι θέλει.

Κώστας: Αφήνεις ψευδώνυµο και το e-mail σου ή µπορείς να γράψεις το όνοµά σου και το e-mail σου. Εγώ µε τη σειρά µου, κάνοντας ένα κλικ, µπορώ να απαντήσω µε e-mail. Ελέγχουµε φυσικά και τα µηνύµατα που µας στέλνουν, γιατί παλιά που αφήναµε τα σχόλια εντελώς ελεύθερα και ανώνυµα, σε απάντηση ενός κειµένου µας κατά της απελευθέρωσης του επαγγέλµατος, κάποιοι που διαφωνούσαν µε το κλειστό επάγγελµα µας είχαν βρίσει. Οπότε λέµε τα ανώνυµα σχόλια κοµµένα.

Βασίλης: Όπως όλα (γέλιο)!

Κώστας: Στην αρχή κάναµε σοβαρά γκάλοπ και κάποια στιγµή αρχίσαµε και τα αστεία και είχαν µεγαλύτερη συµµετοχή! Τώρα ρωτάµε: Τι θα γίνει πρώτο στην Ελλάδα: Πάταξη φοροδιαφυγής, αναδιάρθρωση του ΕΣΥ, ηλεκτρονική συνταγογράφηση, άνοιγµα των κλειστών επαγγελµάτων, γήπεδο του Παναθηναϊκού στο Βοτανικό ή τίποτα από όλα αυτά; Καθένας απαντάει ό,τι πιστεύει. Ένας απάντησε πάταξη φοροδιαφυγής (γέλιο)! Δεν ξέρω µάλλον για πλάκα. Έτσι δίνουµε κίνητρο στον κόσµο να συµµετέχει.

Κώστας: Γι? αυτό ακριβώς το κάνουµε. Αν και, επειδή οι πιο πολλοί είµαστε στην ίδια ηλικία, µπορούµε να µαντέψουµε περίπου τι θα απαντήσουν πάνω κάτω. Οι πιο πολλοί ωστόσο πιστεύουν ότι θα περάσει η ηλεκτρονική συνταγογράφηση.

Κώστας: Η κυριότερη δυσκολία είναι η καθυστέρηση των πληρωµών µας από τα ασφαλιστικά ταµεία. Πρόκειται για πολύ µεγάλα ποσά. Το πρόβληµα για το νέο φαρµακοποιό που ξεκινάει τώρα και δεν έχει ρευστότητα είναι τεράστιο.

Κώστας: Ήδη είναι καινούριο. Ο σκοπός µας είναι να έχουµε όσο πιο πολλούς επισκέπτες γίνεται.

Βασίλης: Πολύ πιθανό στο µέλλον να φτιάξουµε και µια ιστοσελίδα.

Κώστας: Το έντυπο θα υπάρχει πάντα στο φαρµακείο. Γιατί το έντυπο θα το βάλεις στην άκρη και κάποια στιγµή που δεν θα έχεις δουλειά θα κάτσεις µε την ησυχία σου να το ξεφυλλίσεις. Το καλό έντυπο πάντα θα έχει τη θέση του. Εξάλλου ούτε το e-mail εκτόπισε τα γράµµατα.

Κώστας: Κι εµείς αυτό θέλουµε. Δεν µας ταιριάζει το να είµαστε δουλειά-σπίτι-καναπέ-τηλεόραση-κοµπιούτερ και τέλος. Γι? αυτό και καλούµε όλους τους συναδέλφους στις εκδηλώσεις µας, γι? αυτό και, κάθε φορά που οργανώνουµε κάτι, µετά ανεβάζουµε σχόλια για το πώς περάσαµε, φωτογραφίες κτλ.

Ευχαριστούµε.