Ερευνητές κατάφεραν να μετρήσουν με ακρίβεια τις συγκεντρώσεις του Cox-2 στο σώμα, χρησιμοποιώντας γενετικά τροποποιημένα ποντίκια, στα οποία το γονίδιο του Cox-2 είχε αντικατασταθεί με το γονίδιο της λουσιφεράσης, μιας ουσίας που προσδίδει στις πυγολαμπίδες τη χαρακτηριστική λάμψη τους. Με αυτό τον τρόπο, οι επιστήμονες «είδαν» πώς ακριβώς κατανέμεται στον οργανισμό το επίμαχο ένζυμο.
Η νέα έρευνα αποκάλυψε για πρώτη φορά ότι το ένζυμο Cox-2 απουσιάζει κυρίως από τα μεγάλα αιμοφόρα αγγεία, αντίθετα είναι παρόν στον εγκέφαλο, το έντερο, τα νεφρά και το θύμο αδένα. Έως τώρα οι επιστήμονες πίστευαν ότι το εν λόγω ένζυμο συγκεντρώνεται στα αιμοφόρα αγγεία παίζοντας κεντρικό ρόλο κατά του σχηματισμού θρόμβων. Οποιοδήποτε φάρμακο αναστέλλει τη δράση του συγκεκριμένου ενζύμου αυξάνει τον κίνδυνο για θρόμβωση.
Τα φάρμακα για την αρθρίτιδα εδώ και χρόνια έχουν σχετιστεί με εν δυνάμει θανατηφόρες καρδιαγγειακές παρενέργειες και γι? αυτό το λόγο άλλωστε το αντιφλεγμονώδες φάρμακο Vioxx αποσύρθηκε από την αγορά το 2004, ενώ πρόσφατα υπήρξε προειδοποίηση ότι ορισμένοι ασθενείς θα ήταν καλύτερα να σταματήσουν το αναλγητικό diclofenac. Φάρμακα όπως το Vioxx, το diclofenac, το ibuprofen και το Celebrex δρουν μπλοκάροντας το ένζυμο Cox-2 στο αίμα του ασθενούς, δράση που έχει θεωρηθεί υπεύθυνη για τις δυνητικές παρενέργειες.
Οι ερευνητές με επικεφαλής την καθηγήτρια Τζέην Μίτσελ της Ιατρικής Σχολής του Imperial College του Λονδίνου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «PLoS ONE», δήλωσαν ότι από τη στιγμή που εντόπισαν τις περιοχές του σώματος όπου τείνει να συγκεντρώνεται το ένζυμο Cox-2, είναι θέμα χρόνου να αναπτυχθούν πιο ασφαλή φάρμακα κατά της αρθρίτιδας και του καρκίνου, κάτι που εκτιμάται ότι μπορεί να συμβεί στα επόμενα πέντε έως δέκα χρόνια.
Μεταξύ των επιστημόνων που συμμετείχαν στην ερευνητική ομάδα είναι και η καθηγήτρια βιολογικής χημείας ?ννα Νικολάου, ελληνικής καταγωγής, από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ. Η ίδια δήλωσε πως «η νέα μελέτη είναι η πρώτη που χρησιμοποίησε τέτοιου είδους εξελιγμένες τεχνικές για να προσδιορίσει τις τοποθεσίες του Cox-2 μέσα στο σώμα και ότι η χρήση της φασματομετρίας μάζας και των γενετικά τροποποιημένων ποντικιών συνιστά μια σημαντική πρόοδο σε αυτό το πεδίο».
Πηγή: naftemporiki.gr