Α. Σοφιανόπουλος: «Η παράσταση αρχίζει!»

Ο πρόεδρος του Φ.Σ. Αχαΐας περιγράφει και αναλύει τα όσα συνέβησαν και ειπώθηκαν στη Γενική Συνέλευση του Π.Φ.Σ., εκθέτοντας και τις προσωπικές του προτάσεις...

"H ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΑΡΧΙΖΕΙ!

(Η ΠΡΟΣΦΑΤΗ Γ.Σ. ΣΤΟΝ Π.Φ.Σ.)

Η τελευταία Γ.Σ. του Π.Φ.Σ., επιβεβαίωσε το συνδικαλιστικό αδιέξοδο, στο οποίο έχει εγκλωβιστεί ο κλάδος. Δεν θα ασχοληθώ με τοποθετήσεις και κριτική προσώπων, προσπαθώντας να αποφύγω πιθανές αιτιάσεις για εκλογική εκμετάλλευση. Γεγονότα μόνο και αναφορά σε επίσημες θέσεις:

• Αρχικά, η μείζονα αντιπολίτευση αυτο-παγιδεύτηκε σε ένα στείρο αίτημα παραίτησης Αμπατζόγλου από τη θέση του προέδρου, λες και η αλλαγή προσώπου θα έλυνε μόνη της το ζήτημα του κυβερνητικού συνδικαλισμού, που έχει επιλέξει εδώ και καιρό το προεδρείο. Δεν έκαναν το μεγάλο βήμα της πρότασης μομφής, συσπειρώνοντας έτσι το σύνολο της αντιπολίτευσης και δίνοντας ουσιαστικό στίγμα και στόχο στην κριτική τους. Ο πρόεδρος του Π.Φ.Σ., εκμεταλλεύτηκε άριστα το δώρο που του έγινε και χρησιμοποιώντας το με θεατρική δεξιοτεχνία προσθέτοντας δε και την απαραίτητη σε αυτές τις περιπτώσεις συγκινησιακή φόρτιση, συσπείρωσε το κοινό του παραιτούμενος. Βέβαια λίγο αργότερα διευκρίνισε πως θέτει την παραίτησή του υπ’ όψιν Δ.Σ., αφήνοντας χαραμάδα παραμονής, αν θυμηθούμε και την περσινή παραίτησή του, πάλι μέσα σε Γ.Σ.
• Η αποχώρηση της «συνεργασίας» από τη Γ.Σ. με όχι επαρκείς λόγους, στέρησε άλλη μια φωνή κριτικής μέσα στη Γ.Σ. και ενδυνάμωσε το φρόνημα του προεδρείου.
• Δεν θα σχολιάσω πρόταση μέλους της Γ.Σ. περί ψηφίσματος, όπου όποιος συνδικαλιστής καταλαμβάνει κυβερνητική θέση πρέπει να παραιτείται. Αν δε την συνδέσω και με τους επαίνους για τον πρόεδρο του Π.Φ.Σ., παρ’ ότι ήταν από τους αιτούντες την παραίτησή του, θα αναγκαστώ να εμπλακώ σε προσωπική διένεξη και δεν το επιθυμώ. Απλά θα τονίσω το αυτονόητο: Ηθικούς και συνειδησιακούς κανόνες δεν τους βάζουμε σε ψηφοφορία. Είναι αξιώματα και τα αξιώματα δεν αποδεικνύονται. O καθένας αναλαμβάνει τις ηθικές του ευθύνες και κανένα ψήφισμα, δεν μπορεί να τον υποχρεώσει με τίποτα.
• Ακολούθησαν δυο και μισή ώρες ακατάσχετης υποσχεσιολογίας από το προεδρείο: «Την Τετάρτη, πληρωνόμαστε το υπόλοιπο Φλεβάρη». «Ως τις 30 Ιούνη, θα πληρωθούμε όλο τον Μάρτιο, ως τις 15 Ιούλη όλο τον Απρίλιο και από τον Αύγουστο θα είμαστε στο δίμηνο». «Για το ποσοστό κέρδους και τα ΜΗ.ΣΥ.ΦΑ., έχουμε τη στήριξη του Σαλμά και δεν φοβόμαστε τίποτα». «Η μέση πίστωση από τις εταιρίες προς τις φαρμακαποθήκες έχει φτάσει τις 65 μέρες!!!». «Το πρόβλημα των πληρωμών είναι η ανυπακοή του Παπαγεωργόπουλου, η κυβέρνηση δίνει χρήματα και αυτός δεν την ακούει!». «Για την παράταση της υποχρέωσής μας να πληρώνουμε τη Unisystems και μετά την 30 Ιουνίου φταίει το Ελεγκτικό Συνέδριο, που καθυστερεί τη νέα σύμβαση!!!». «Για τις απεργοσπαστικές εγκυκλίους του ΕΟΠΥΥ φταίνε όσοι προκάλεσαν την κυβέρνηση!!!! Και δεν σταμάτησαν έγκαιρα τις κινητοποιήσεις, όπως έκρινε το προεδρείο του Π.Φ.Σ.!!!! «Ζητάμε εξουσιοδότηση για μυστικές διαπραγματεύσεις στο θέμα των Φ.Υ.Κ. με τον Υπουργό. Δεν μπορούμε να σας πούμε ακόμα το περιεχόμενο της ως τώρα διαβούλευσης…». «Δεν έχουμε πρόταση για κινητοποιήσεις. Περιμένουμε να μας πουν τα πρωτοβάθμια!».
• Μετά από αυτό τον καταιγισμό επιτυχιών, ήταν φυσικό πως οι προσκείμενοι εκλέκτορες στο προεδρείο εφησύχασαν, ενώ οι υπόλοιποι αναρωτιόνταν για ποιο λόγο ακριβώς συζητάμε για κινητοποιήσεις, αφού δεν υπάρχει πρόβλημα. Η συνεχιζόμενη απουσία μεγάλου αριθμού εκλεκτόρων, δείχνει την απαξίωση που αρχίζει να παγιώνεται στον κλάδο σε σχέση με τη λειτουργία του Π.Φ.Σ., ενώ και το ίδιο το προεδρείο αναρωτήθηκε γιατί σε όσες συγκεντρώσεις οργανώνει οι φαρμακοποιοί απέχουν……

• Στο θέμα των Φ.Υ.Κ., που αρχίζει πάλι να «παίζει», τόνισα και στη Γ.Σ. πως δεν αφορά στο σύνολο του κλάδου παρά μόνο σε μια μικρή ομάδα συναδέλφων αν δεν εξασφαλιστεί η ομοιόμορφη, κατά το δυνατό, διασπορά τους είτε με πλαφόν ανά φαρμακείο είτε με τη διανομή των συνταγών από τους συλλόγους, με οδηγό τον δοκιμασμένο θεσμό των συνταγών κλινικών του Ι.Κ.Α. Δεν θα πρέπει επίσης να συζητήσουμε για τα Φ.Υ.Κ. αν δεν διασφαλίσουμε τρία βασικά πράγματα: 

1. την οικονομική επάρκεια του ΕΟΠΥΥ 
2. τη μη προσμέτρηση των Φ.Υ.Κ. στη μνημονιακή κλίμακα φαρμακευτικής δαπάνης
3. την εξαίρεσή τους από φορολογική επιβάρυνση των φαρμακοποιών, σε σχέση με έκτακτες εισφορές η άλλου είδους χαράτσια, που θα υπολογίζουν τζίρους.

• Η ρευστή ακόμα κατάσταση της χώρας δεν επιτρέπει εφησυχασμούς, απαιτεί συνδικαλιστική ετοιμότητα αλλά και σχέδιο γιατί μπορεί να βρεθούμε μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις.
• Εκλογές ή πιθανό νέο PSI, που θα κουρέψει τα χρέη του κράτους προς ιδιώτες, καθιστούν επισφαλή τη θέση των φαρμακοποιών με βάση την πίστωση που δίνουμε στον ΕΟΠΥΥ.
• Γνώμη μου είναι πως οι εκλογές για δευτεροβάθμιο αλλά και πρωτοβάθμια, πρέπει να επισπευστούν αντί να συζητούν κάποιοι για παράταση θητειών. Μόνο αναβαθμισμένη από την εκλογική βάσανο ηγεσία μπορεί να εμπνεύσει ξανά τον κλάδο και να δημιουργήσει ετοιμότητα για αγώνες άμυνας απέναντι στην επίθεση που θα δεχτούμε αργά ή γρήγορα. Και λέω άμυνα, γιατί όποιος μιλά για προτάσεις και λύσεις στα προβλήματά μας αλλά και πιθανές προοπτικές ανάκαμψης, κοροϊδεύει και μάλιστα αναίσχυντα.
• Και επειδή δεν μου είναι ανεκτό κάποιοι να σπεκουλάρουν πάνω σε μια, κακο-διατυπωμένη ίσως, αλλά μεγάλη αλήθεια, οφείλω να υπερασπιστώ δημόσια το δίκιο το προέδρου της Ροδόπης, όπως κάποτε μόνος υπερασπίστηκα το δίκιο του προέδρου του Πειραιά, στην περίφημη αποστροφή του λόγου του: «όσο το φάρμακο είναι ακόμα στα χέρια μας». Ο πρόεδρος της Ροδόπης έθεσε ένα θέμα που όλοι το συζητάνε, αλλά διστάζουν να το πουν ανοιχτά: μεγάλο τμήμα του εκλεκτορικού αλλά και του συνδικαλιστικού κομματιού του κλάδου έχει αποδειχτεί κατώτερο των απαιτήσεων αλλά και των περιστάσεων και έχει συνδικαλιστικά γεράσει. Δεν αποκλείω ούτε τον εαυτό μου από το σύνολο των κρινόμενων. Πρέπει να αποσυρθεί και να μπει νέο αίμα, που θα πράττει και θα διαλογίζεται με γνώμονα το σύνολο των φαρμακοποιών και όχι του φαρμακείου ή του κόμματός του.
• Όσο για αυτούς που με κατηγορούν για παρελθοντολογία, όσο κάποιοι δεν κάνουν την αυτοκριτική τους αλλά με θράσος «ζητούν και τα ρέστα», θα επιμένω μονότονα να θυμίζω κάποια πράγματα, γιατί η κοντή μνήμη είναι εχθρός του μέλλοντος. Προφανώς οι θέσεις και απόψεις μου αυτές εκφράζουν μόνο εμένα και δεν δεσμεύουν σε τίποτα την Πανελλήνια Φαρμακευτική συμμαχία.